Refback, pingback en trackback

Al eerder kondigde ik aan ping-/trackback niet goed te snappen en uit te vinden wat het nu precies is. Maar eerst heb ik onderzoek gedaan naar die onduidelijke termen pingback en trackback. Ik heb allereerst maar eens Wikipedia erop nageslagen.

Er blijken drie soorten ‘linkbacks’ te bestaan: refback, trackback en pingback.
Refback: een stukje communicatie tussen twee websites waarbij de één naar de ander verwijst. Volgens mij kun je dit in de blogstatistieken (kijk onder ‘Dashboard’) zien; je ziet waarvandaan mensen op jouw blog zijn gekomen.
Trackback: handig en leuk voor bloggers om te zien wie naar jou en dus jouw artikelen doorverwijst. Er wordt informatie van de originele (bijv. ik verwijs in mijn blog naar Qwerty) naar de ontvangende/gelinkte site (in dit geval Qwerty) gestuurd en deze ontvanger (haar blog) zorgt vaak weer voor een link terug naar de originele site als dank voor de vermelding. Voor trackback moeten beide sites de optie aan hebben staan.
Pingback: lijkt erg op trackback maar is minder spamgevoelig. Er gaat een verzoek van de originele site naar de gelinkte site. De gelinkte site ontvangt dat verzoek en kijkt op de originele site om te zien of de de link daar een goede is. Is dat het geval, dan wordt deze geregistreerd.
Pings: pings zijn handig om diverse blogzoekmachines (zoals Feedburner en Technorati) te vertellen dat je iets nieuws heb geschreven. Zo word je vindbaar in de duizelingwekkend grote blogwereld…

Omdat ‘wij’ BLV-bloggers hebben gekozen voor de light-versies van WordPress of Blogger kunnen we niet veel met die pings. Als je daar meer invloed op wil uitoefenen, zul je in het geval van WordPress moeten kiezen voor WordPress.org, waarbij je het één en ander op je server installeert en een domeinnaam aanschaft. Overigens heb je dan niet alleen meer invloed op de pings, maar ook op het uiterlijk van je blog!

WordPress zelf blijkt een gigantische handleiding over zichzelf te hebben, waarin ook het managen van comments wordt toegelicht. Heel nuttig! Ik lees daar ook iets over het waarom van deze functies. Het idee achter trackbacks (de quotes op andersmans blogs) is dat een breder publiek wordt getrokken naar de beide blogs, omdat je door het zien van zo’n trackback wordt verleid erop te klikken en te zien wie over jou schreef (en jouw lezers zijn ook benieuwd). Pingbacks zijn uitgevonden om het probleem van de neptrackbacks die er kunnen zijn (iemand plaatst een bericht alsof het een trackback is). De verschillen met trackbacks: er zit een andere techniek achter, alles gaat automatisch waardoor je er geen invloed op hebt (en het dus niet kunt manipuleren) en er wordt geen inhoud meegestuurd, alleen een link. Het lijkt erop dat ‘onze’ WordPress-versie (en Blogger) geen pingbacks doet, maar trackbacks!

Als ik een artikel schrijf en ik noem daarin blogs/artikelen van anderen, dan probeert WordPress dat dus op die andere blogs te melden (eerste optie). Wat er bij die andere blogs gebeurde, was dat ze een quote op hun blog kregen, als reactie op dat artikel waar ik een link naar had opgenomen. Dat betekent dat zij het ontvangen van meldingen hebben aanstaan. De tweede optie is hetzelfde verhaal maar dan de andere kant op. Ik denk dat de reden dat het soms wel en soms niet gebeurt, ligt aan het feit dat mensen verschillende instellingen hebben.

Het kwartje begint bij mij nu aardig te vallen, ik hoop ook bij mijn collega’s, waarvan een aantal zich ook verwonderde over dit fenomeen. Naast Edwin vatte ook Rob mijn hele verhaal toen al samen in een commentaar op een vorige blogpost:

“Als jij op jouw weblog het hebt over een bericht op mijn weblog, en je doet dat in de vorm van een link naar mijn bericht, dan krijg ik daar (als ik wil) een melding van. De techniek daarachter heet ‘ping’. Maar het over en weer linken heet ‘trackback’. Als je in WordPress op je Dashboard kijkt, zie je de inkomende links rechtsboven staan. Handig dat systeem, want zo kun je altijd reageren als iemand het over je heeft.”

Zal ik toch nog eens nadenken of ik een domeinnaam zal nemen… 🙂