Politie 2.0 (deel 3, slot)

Het derde en laatste deel van de drieluik over de politie in relatie tot internet. Ik zal hierin proberen een kijkje in de toekomst te beschrijven, in elk geval hoe ik het voor me zie.

Opvolging

Zoals ik in deel 2 al schreef, vele initiatieven zien momenteel het licht als het gaat om de politie en internet. Een aantal korpsen experimenteert er lustig op los! Aan de ene kant denk ik dat dat goed is, ik ben immers aanhanger van de uitspraak just do it. Aan de andere kant zijn deze experimenten wel erg vrijblijvend en wordt nog niet goed genoeg nagedacht over de opvolging; want het kan behoorlijk wat impact hebben op je organisatie, als opeens honderden mensen gaan meedenken over een moordzaak. Of als opeens heel Nederland bij de politie op de stoep staat met de mededeling dat hun gestolen goederen op Marktplaats staan.

Experimenten

Waarmee wordt geëxperimenteerd? Wat met name veel in het nieuws is, zijn de berichten over politiesites met daarop ‘koppen van gribussen’, zoals ze genoemd worden. Criminelen dus waarvan een opname beschikbaar is en waarvan de politie wil weten wie ze kent. Dat gebeurt nu op overvallersgezocht.nl, binnenkort op veroordeeldengezocht.nl en bijvoorbeeld op de speciale YouTubekanalen Gesnapt! en Haaglandenpolitietv. Overigens zijn daarop óók informerende (preventieve) filmpjes te vinden. Bij de één kun je wel reageren, bij de ander niet. Of dit zo zal blijven is nog de vraag. Ook SecondLife is niet ongemerkt langs de politie voorbij gegaan en een virtuele wereld waarin plaatsen delict bezocht kunnen worden en wie weet wat nog meer, is in de maak. Tenslotte wordt steeds vaker ingespeeld op de behoefte van de burger om te weten of hij in een veilige wijk woont, oftewel: waar is er ingebroken afgelopen weekend? Den Haag doet het, Utrecht is ermee bezig.

Doelgroepenbeleid?

Op een aantal bibliotheeksites is gekozen voor een aparte jongerenpagina. Ook de politie worstelt hiermee. Hebben jongeren behoefte aan een aparte pagina met speciaal op hen geschreven informatie? En zo ja, hoe doen we dat dan? Ontwikkelen we zelf iets, zoals TheRulez.nl, of sluiten we aan bij een bestaande jongerencommunity, zoals op Alphen.nu?! Of misschien moet je niet kiezen, maar het allebei doen en het elkaar laten versterken. Maar als je ervoor kiest om jongeren apart te benaderen, moet je dit dan ook doen voor andere doelgroepen: ouderen, kinderen, allochtonen, opvoeders, amateurrechercheurs, noem maar op.
Wie het weet, mag het zeggen!

Klant is koningin

In de bibliotheekwereld is onlangs uitgesproken dat gefocust moet worden op de belangrijkste en trouwste klant van de bibliotheek: de vrouw. Zoals het in een bibliotheek mogelijk is tot op detailniveau te segmenteren (bibliotheken wéten wat hun klanten lezen), zo is dat bij de politie heel wat minder duidelijk. Dat komt ook doordat er sprake is van totaal verschillende processen. Aan de ene kant verleent de politie diensten, bijvoorbeeld door het bieden van noodhulp bij een incident, handhaving bij een voetbalwedstrijd en slachtofferpreventie na een woninginbraak. Aan de andere kant heeft de politie een aantal werkgevers (burgemeester, ministerie van Binnenlandse Zaken en ministerie van Justitie) die allen hun eisen stellen, zoals het aanleveren van een bepaald aantal verdachten, het oplossen van zaken etc. Een heel heldere segmentatie van klantgroepen bij de politie is dus haast niet te maken. Misschien wel als je de processen uit elkaar trekt en ze als losstaande werkopdrachten beschouwd.

Innovators

Net als in bibliotheekland is ook in politieland een aantal innovators aanwezig. Dit zijn de pioniers als het gaat om web 2.0-experimenten en zij proberen de kansen te grijpen die voor het oprapen liggen. Eén van die innovators is Frank Smilda. Hij rondt momenteel zijn scriptie af. Hij deed onderzoek naar politie 2.0 en had hiervoor een blog opgezet.

Politie 2.0!

Het leek mij nu zo mooi om deze voorlopers digitaal bij elkaar te krijgen in een social community (zoals bibliotheken dat zo goed doen met bibliotheek.ning.com)! Wat schetste mijn verbazing toen ik laatst op “politie 2.0” aan het zoeken was? Er bestaat een politie 2.0-community en wel op Ning! Geweldig, ik hoop dat het de politie veel goeds gaat brengen.

Toekomst

Tot slot nog een kijkje in de toekomst. In een wereld die zo snel aan verandering onderhevig is, is het lastig te zeggen wat in het verschiet ligt. Ik denk wel dat de experimenteerfase zeker nog niet voorbij is. Er valt nog een hoop te leren! Ook inhoudelijke kennis van de nieuwe digitale wereld zal door veel mensen nog opgedaan moeten worden om in hun werk beter gebruik te maken van de mogelijkheden. Over hoe je dit kunt doen heb ik persoonlijk wel ideeën.

Verder wordt momenteel gewerkt aan het wijzigen van de manier waarop opsporingsberichten in de media mogen verschijnen (het Openbaar Ministerie legt dit op aan de politie). Ik denk dat dit voor de politie veel perspectief zal bieden, zeker bij de verspreiding van dergelijke berichten via internet. Dit is immers een laagdrempelige en snelle manier. Mensen weten nú nog wat en wie ze vandaag gezien hebben, maar morgen misschien niet meer. Het spanningsveld met de privacy van mensen wordt hiermee ook steeds merkbaarder.

Mijn functie is binnen politieland redelijk uniek, maar ik hoop toch dat méér adviseurs op het gebied van nieuwe/digitale media ten tonele zullen verschijnen en dat het gewoon wordt om internet als één van de communicatiemiddelen te zien. Daar ga ik in elk geval de komende tijd mijn best voor doen!

C’est tout!

Tot zover het tipje van de sluier van mijn nieuwe werkgever, de politie. Je ziet het, ik ben in een interessante wereld terechtgekomen en ik zal vast nog wel eens schrijven over dit onderwerp, maar voor nu is het even mooi geweest.

Ik wil graag eindigen met twee vragen en ben zeer benieuwd naar de reacties hierop:

Hoe kan de politie door aanwezigheid op internet jou helpen en wat mis je op dit vlak nog van de politie?

Plaatjes geleend van Redvers en hellobo.

Lees ook deel 1 en deel 2!