Wat is crowdsourcing en wat heb je eraan?

Crowdsourcing is een term die steeds vaker opduikt op internet. Maar wat is het eigenlijk, wat heeft het met internet te maken en wat heb je eraan?

Crowdsourcing doet misschien denken aan crowdsurfing: (rock)artiesten (of anderen) die het publiek induiken in de hoop dat de enthousiastelingen hen wel opvangen en verder het publiek in dragen. Met een publiek heeft het wel wat te maken maar verder gaat de overeenkomst niet.

Gebruikmaken van de massa

Crowdsourcing betekent eigenlijk iets als ‘gebruikmaken van de massa’ of ‘het publiek als bron gebruiken’. Om zo een wisdom of crowds of wijsheid van de massa te creëren. Heeft dit nog iets met internet te maken of is het gewoon iets vaags en abstracts? Het heeft wel degelijk met internet te maken en het is een belangrijke ontwikkeling waarover ik in deze blog meer zal vertellen.

Recente ontwikkeling?

De term crowdsourcing is op Wikipedia te vinden. Het wordt daar omschrijven als een recente ontwikkeling waarbij organisaties of personen veelal via internet voor diverse doeleinden gebruikmaken van een grote groep individuen.

Oké, maar is dat niet oude wijn in nieuwe zakken? Maken organisaties en bedrijven niet al tijden gebruik van burger-/klantenpanels, focusgroepen, etc.? Of is het iets van de nieuwe digitale wereld, web 2.0?

Over het fenomeen zelf is discussie; is het nu wel een noemenswaardig begrip, dat crowdsourcing? Onder andere op Marketingfacts is hierover discussie terug te vinden, in een artikel van Coen Göebel die het antwoord op de vraag ‘maken of kraken?’ in het midden laat. Daar schiet je wat mee op.

Snel en laagdrempelig

Het verschil is dat een organisatie nu op een ongekend snelle en laagdrempelige manier heel veel mensen kan bereiken. Dat was vóór het internettijdperk toch wel anders, behalve als je de minister-president of de paus bent. Jeff Howe, degene die het begrip crowdsourcing bedacht zou hebben, schreef er een boek over. En vertelde erover in een trailer:

Crowdsourcing door discussie

Wat merken wij internetgebruikers er nu van? Niet veel, want crowdsourcing gebeurt vaak ongemerkt. Door op een blog met een aantal mensen discussie te voeren, kan al een nieuw inzicht ontstaan waarmee een bepaald product verbeterd kan worden.

Stel je voor dat iemand een slechte ervaring heeft met tv-, internet- en telefoonaanbieder Ziggo en hierover op zijn blog schrijft (hiervan zijn genoeg voorbeelden!). Anderen lezen dit en reageren met hun eigen ervaringen en zodoende ontstaat daar een bron van informatie voor Ziggo. Zij zouden op basis van de discussie op het betreffende blog hun product- en dienstverlening kunnen verbeteren; dure klantenpanels zijn overbodig geworden! Zou je denken tenminste. Zo’n werkwijze voor bedrijven heeft Richard van Hooijdonk op Marketingfacts in elk geval wel voor ogen.

Crowdsourcing door samenwerking

Een andere vorm van crowdsourcing via internet is het samen met andere gebruikers bouwen aan een product of dienst, zoals Wikipedia, WordPress of Drupal. Ook sociale netwerken zoals politie 2.0/bibliotheek 2.0/ambtenaar 2.0 kun je zien als voorbeelden hiervan.

Voor hun lol en de eer bouwen gewone mensen allerlei technische voorzieningen (bijvoorbeeld plugins, een soort extra applicaties) voor webloggebruikers van WordPress en Drupal. Ook op Wikipedia bouwen mensen voor hun lol en ongetwijfeld de eeuwige roem mee aan een steeds betere encyclopedie. Door die roem (moment of fame) krijg je dus ook de verhalen over verbeterde pagina’s die weer teruggezet werden naar de foute versie omdat de oorspronkelijke maker van zijn gelijk overtuigd is. De wijsheid van de massa hoeft niet per definitie heel wijs te zijn! Daarbij kun je je natuurlijk nog afvragen wát wijsheid is. Heeft iemand die in pacht? Of de waarheid misschien?

Bedrijven hebben dus veel aan crowdsourcing en voor hen bestaat (als het goed is) alleen de waarheid van hun klanten. Ze kunnen die via internet heel gemakkelijk achterhalen. Inmiddels is op internet al heel wat geschreven over dit fenomeen en dus is het niet moeilijk om een aantal sprekende praktijkvoorbeelden te noemen.

Voorbeelden van crowdsourcing

Een mooi voorbeeld van crowdsourcing gaf Tom Wesseling op Marketingfacts. Hij maakte gebruik van een ontwerpcommunity die voor een kleine prijs voor zijn eigen bedrijfje zeer waardevol werk leverden.
Erwin Blom en de zijnen zien wel degelijk toekomst in het fenomeen; op het sociale netwerk Ambtenaar 2.0 publiceerde Blom een filmpje van het project ‘Wij bouwen een wijk’ in de gemeente Smallingerland, wat een typisch voorbeeld van crowdsourcing/burgerparticipatie is.

Klassieke muziek 2.0

Het mooiste voorbeeld wat ik recent tegenkwam, is dat van het samenstellen van een orkest door middel van crowdsourcing. Ongekend in de wereld van de klassieke muziek: auditie doen voor een symfonieorkest via YouTube. De auditieperiode voor deze YouTube Symphony Orchestra loopt nog, dus heb je ambitie, sla dan nu je slag; je hebt nog maar 49 concurrenten! In maart 2009 worden de winnaars bekend gemaakt en in april spelen ze in de Carnegie Hall in New York. Deze stunt wordt georganiseerd in samenwerking met onder meer het Koninklijk Concertgebouworkest en het Rotterdams Philharmonisch Orkest.

En dan de toekomst. Heeft crowdsourcing de toekomst? Gaat dit fenomeen dankzij internet een vlucht nemen, als dat al niet het geval is? Rob Blaauboer schrijft op Frankwatching dat hij denkt van wel. We zullen het zien.

In dit artikel passeerde een aantal voorbeelden van crowdsourcing; weet jij ook een goed digitaal voorbeeld van dit fenomeen? En denk je dat de wisdom of crowds waardevol is?

Foto’s geleend van .m for matthijs en ®oberto