Spellen ontwikkelen zich anno 2009 in dezelfde richting als andere software in de 2.0-wereld, namelijk dat het vrij beschikbaar is voor iedereen. Games 2.0 dus! In deze blog onderzoek ik dit nieuwe fenomeen.
Zelf heb ik op dit moment nauwelijks tijd over voor een coole game, helaas! Maar dat maakt niet dat mijn interesse in het onderwerp er niet is, integendeel!
Reclame en spelen!
De laatste tijd lees ik een aantal berichten die deze ontwikkeling van software voor iedereen bevestigen; steeds meer spellen die voorheen alleen op de PlayStation, Nintendo of XboX te spelen waren, of op een (naar mijn standaarden) supergeavanceerde pc, kun je nu gratis en zonder al te hoge systeemvereisten online spelen. Daar staat dan tegenover dat je in het spel reclameborden van sponsors tegenkomt. Is niet erg! Ik vind het mooi!
Het maakt zulke games erg laagdrempelig; misschien komt de gemiddelde huisvrouw dan ooit nog eens verder dan Patience en Mahjongg (hè mam)!! Je moet je natuurlijk nog steeds een heleboel toetsencombinaties eigen maken, maar eenmaal goed getraind, kun je er een hoop lol aan te beleven! Drie voorbeelden.
Quake Live
Lekker schieten op tegenstanders (andere spelers in de hele wereld) is wat je in Quake doet. En met Quake Live kan het gewoon in je internetscherm. De makers noemen het een freemium, een free-to-play premium game. Een goed en gratis spel dus waarin je advertenties zal tegenkomen. Het adverteren in games is nog volop in ontwikkeling en zou zelfs lokale informatie kunnen aanbieden, bijvoorbeeld van de grootgrutter bij jou op de hoek! Het tempo in het spel ligt hoog, waardoor het een echte uitdaging is voor de hiervoor genoemde, ongeoefende huisvrouwen.
Gelukkig kun je er ook voor kiezen om eerst te oefenen. En als je wil, kun je ook vrienden maken en groepen vormen die samen optrekken tegen de vijand. Kortom, deze komt bovenaan mijn lijstje ‘nog-eens-te-proberen-spellen’. Ben tenslotte opgegroeid met dit soort spellen (Wolfestein, Doom).
Oggo’s Odyssey
Van heel andere aard zijn online spellen als Oggo’s Odyssey van Kalydo / Eximion. Avontuur, vrolijke kleuren, leuke geluidjes; typisch een spel voor de wat jongere doelgroep. Maar niettemin een mooi voorbeeld van games 2.0. Alhoewel hierin altijd de zon schijnt, is een spel als deze toch nét even anders dan de reguliere casuals games, zoals die van Zylom. Ze zijn geavanceerder, mooier (3D!) en uitdagender. Bij Eximion zijn de spellen echter niet gratis; je betaalt tussen de 6 en 10 euro. Alsnog een veel lagere prijs dan het gemiddelde spel voor de XboX of Playstation. Een keertje uitproberen is trouwens wel gratis; je moet je alleen even aanmelden. En ook een schietspel is aanwezig in het assortiment!
Sneak King
Branchevreemde bedrijven die investeren in games zijn er ook al. Zo blijkt Burger King een echte game ontwikkeld te hebben, genaamd Sneak King. In 2006 al. Had ik even gemist. Kosten: een Whoppermenu en 4 dollar. En het was schijnbaar nog best een aardig spel, of advergame, ook.
Games en business
Volgens David Edery, schrijver van Changing the Game: How Video Games are Transforming the Future of Business, zitten we nog maar in het stenen tijdperk wat betreft reclame en games. De mogelijkheden zijn verstrekkend en gaan niet over naamsbekendheid alleen. Ook informatie inwinnen over klantbehoeften is een optie. Denk bijvoorbeeld eens aan een racespel waarbij je met je behaalde punten onderdelen aan je auto kunt toevoegen. Een autobedrijf krijgt dan inzicht in wat klanten willen!
Ook muzikanten maken soms gebruik van games om hun producten onder de aandacht te brengen. Zoals een band soms speciaal voor een bepaalde film een soundtrack maakt, zijn er ook muzikanten die speciaal voor een bepaalde game een soundtrack maken. Een voorbeeld hiervan is The Prodigy waarvan enkele liedjes te horen zijn in het spel Need for Speed: Undercover (zoals: First Warning). En onze Hollandse held Junkie XL staat er tegenwoordig vooral om bekend muziek voor films en games (bijv. Fifa Street 3) te maken. Uit een onderzoek in opdracht van Spil Games en Colgate/Palmolive blijkt overigens dat adverteren in advergames effectiever is dan adverteren in dagbladen.
Ik geloof Edery wel als hij zegt dat dit nog maar het begin is van wat ons staat te wachten in de wereld van games. Dat deze wereld veel toegankelijker is geworden door lagere tarieven en systeemvereisten, vind ik mooi! Misschien kan ik mijn moeder binnenkort eens overhalen zo’n spel te proberen. Al denk ik dat ze Quake toch niet zo ziet zitten…
Plaatjes geleend van Quake Live, Kalydo en Drew “Rukes” Ressler.
Wat is er mis met het spelen van je favoriete spelletje? De uitdaging is de highscore te verbeteren. Veel plezier met je eigen issues.
Mooi overzicht, Natalie. Nog mooier zou natuurlijk zijn als er wat leuke ideeën bij zouden zitten van wat we ermee kunnen bij overheid en politie … 😉
Hee, weer een reden om een blog te schrijven over games!
@Mama: is het je al gelukt, die highscore verbeteren? Volgens mij probeer je dat al jáááren en lukt het soms voor 10 minuutjes…
@Davied: ha ja, goeie. Ik weet niet zo goed óf we als overheid/politie iets moeten met games. Behalve dan adverteren in de advergames! Jongeren werven bijvoorbeeld 🙂
Hallo,
Leuke post en natuurlijk bedankt voor de aandacht voor een van onze games. Ook wij hebben al vaak gekeken naar de ‘serious’ markt en vaak ligt het helaas aan de overheid/instantie dat het niet van de grond komt. Game developers staan te springen om leuke opdrachten en kunnen snel leveren, waarbij grote instanties vaak na de derde meeting (denk ik een half jaar lead time) alweer afhaken omdat het ’te moeilijk’ is.
Jammer maar wij gaan toch gewoon lekker door!
Oh wist je dat wij vanaf nu ook in het Nederlands te spelen zijn? http://www.kalydo.nl is vanaf nu de plek waar onze games in het Nederlands te spelen zijn.
Groeten
Chris
@ Chris: leuk dat je reageert! Jammer dat het met serious gaming nog niet zo storm loopt; bij overheidsinstanties zal het ook vaak een kwestie van centen zijn. Men zie nog niet de winst en heeft er dus niet veel geld voor over.
Mijn ervaring is dat het niet zozeer de centen zijn maar de ‘onkunde’ over het onderwerp, en de ‘onwil’ dat toe te geven. Gaming word aangegrepen omdat het ‘hip’ is, niet omdat men er potentie inziet. En met zoveel dingen, als je er niet met je hart inzit dan word het niets…
echt wel bijzonder dat Quake live, toen ik en mijn compagions een tiental jaar geleden voor het eerst actief met games bezig waren hadden we veel contact met mensen van ID software (de maker van Quake etc) …. wij zijn intussen onze eigen weg in gegaan, maar nu komen onze wegen weer bijelkaar… dat vind ik dan weer bijzonder en nostaligsch !
Groeten!
Chris
@ Chris: dat is inderdaad bijzonder. Moet dat spel écht eens gaan spelen binnenkort. Maar eerst even oefenen, wil niet direct worden afgemaakt door snotneuzen aan de andere kant van de wereld! 😉
Ben het met je eens dat onkunde/onbekendheid en (soms daardoor) onwil ook belangrijke factoren zijn. Dat zie ik in het gehele scala aan ongebruikte internetactiviteiten die je zou kúnnen inzetten als overheidsorganisatie. Onbekend maakt dus nog steeds onbekend.
Jij zou die organisaties dus eerst zelf een toernooitje moeten laten spelen om hen te laten ervaren hoe het is om te gamen. Hoe leuk het kan zijn. Dat is stap 1.