Dinsdag 17 november was het jaarlijkse politiecommunicatiecongres waar ik mede de workshop over nieuwe media verzorgde. Drie keer mochten we ons verhaal doen voor zo’n 50 man/vrouw per keer. De dag vóór het congres stelde ik op dit blog een paar vragen waarop ik hoopte antwoord te krijgen. Deze zal ik hieronder voor zover mogelijk beantwoorden.
Overspoeld en verbaasd?
- Zullen ze het gevoel hebben overspoeld te worden door alle web 2.0-voorbeelden die de revue zullen passeren? Verbaasd dat zoveel politievoorbeelden te noemen zijn?
Ja en nee. Natuurlijk hadden we ook collega’s in ons publiek zitten die al veel van nieuwe media en de mogelijke toepassingen wisten. Maar in het algemeen kregen we te horen dat het veel was wat we vertelden. Die inschatting hadden we van te voren al gemaakt. Daarom hadden we de stembriefjes (groen voor ja, rood voor nee!) tegelijk ook informatieve flyers gemaakt. Er stond op waar je terecht kan voor meer informatie.
Ik denk wel dat veel collega’s onder de indruk waren van de praktijkvoorbeelden en na afloop werden we dan ook aangesproken door enthousiastelingen die zelf aan de slag wilden.
Kansen?
- Zien ze kansen om digitale media als middelen in hun eigen korps in te zetten, bijvoorbeeld om de betrokkenheid van burgers bij het politiewerk te vergroten?
Doordat wij goede praktijkvoorbeelden konden geven van het gebruik van digitale media, werd het voor ons publiek direct zichtbaar wat zij zelf konden doen. Het gaat immers bijna altijd om gratis tools die ter beschikking staan van iedereen. Ook mijn verhaal over webcare, het op internet vertellen wat je doet en waarom, dat dat het vertrouwen van de burger wekt en zo ook de betrokkenheid, kon wel op steun rekenen. Alhoewel niet iedereen het ermee eens was dat webcare een zinvolle tijdsbesteding is. Ik ben van mening dat we dat centraal moeten organiseren. Als er dan toch een landelijk politiedienstencentrum (meer ondersteunende taken centraal organiseren) komt, kan dit daar mooi bij!
Vaker en interactiever communiceren?
- Vinden ze dat de politie vaker en meer interactief moet communiceren (of is dat dubbelop?)?
Hier is niet heel duidelijk een antwoord op te geven; de meningen zijn hierover verdeeld. Wat haal je op je hals qua werk als je interactie aangaat met burgers? Gaat er dan niet een enorme beerput open? Maar sommigen zagen de kansen wel in, het doelgroepgericht communiceren met burgers om bijvoorbeeld opsporingsinformatie te verkrijgen.
Voor wie is dit een taak?
- Vinden ze dat dit een taak voor de afdeling Communicatie is of vinden ze dat meer medewerkers hierin een taak zouden moeten hebben?
Een gevoelig maar goed punt maakte iemand uit het publiek. Hij zei dat interactie leuk en aardig is en dat we met webcare stinkend ons best kunnen doen om transparant te zijn en ons imago te verbeteren. Maar dat het ook een feit is dat de agent op straat voor een groot deel ons imago bepaalt. Dat is namelijk wat burgers zien. Daarin zou je dus ook iets moeten ondernemen, om GeenStijl-taferelen te voorkomen. Dit alles betekent dus dat het zeker niet een taak voor alleen de afdeling Communicatie is!
Het onderwerp leeft!
Gezien de vele reacties uit het publiek tijdens onze workshop, kan ik concluderen dat het onderwerp in elk geval leeft en dat er kritisch over nagedacht wordt. Dat lijkt mij een positieve ontwikkeling en ik hoop dat de verschillende korpsen elkaar daar ook steeds beter in weten te vinden. Renate, Ed en Arjan, bedankt voor de samenwerking in deze workshop!
Lees deel 1 van deze blogpost die ik de dag voor het congres schreef!
Foto geleend van discoverblackheritage.
Volgens mij heb je een vruchtbare dag gehad. Communicatie: het is echt een toverwoord geworden. Iedereen doet het, iedereen vindt dat het beter moet, iedereen is er ook zelf verantwoordelijk voor. Kortom, we raken er nooit over uitgesproken!
@ Astrid: ik sluit me volledig bij jouw woorden aan! Inderdaad zo’n lekker breed begrip, communicatie, je kunt het in allerlei vormen gieten, waardoor iedereen (lees: de 26 korpsen van Politie Nederland) ook alles op een andere manier doet! Maar wie heeft de wijsheid in pacht? Degene die het beste imago en hoogste klanttevredenheid heeft zou ik zeggen.