Het Kerstfeest breekt aan, het einde van het jaar nadert. Een goed moment om op de virtuele biechtstoel te kruipen en het maar gewoon toe te geven: ik speel casual games!
Regelmatig komt het voor dat ik op internet bezig ben en even behoefte heb aan een lolletje, aan afleiding. Ik speel dan een zogeheten casual game. Dit is voor veel ‘echte’ gamers vloeken in de kerk! Ik doe dit al zo lang ik me kan herinneren, zo lang als ik mij op internet begeef. Momenteel zijn de ontsnapspellen favoriet, eerder spellen van bijvoorbeeld Ilse games, nu Xobi. Zijn dat niet die spellen die voornamelijk door 40/50+-ers gespeeld worden? Ja, dat klopt. Vandaar dat dit voelt als een redelijk schaamtevolle bekentenis. 😉
Natuurlijk stellen die spellen niets voor en dat is nou juist de kracht ervan. Je bent geen uren en uren achter elkaar bezig om het spel uit te spelen; dat is wel de tijd die voor een adventure game (denk aan: World of Warcraft, Rayman en Rollercoaster Tycoon) nodig is. Daar heb ik vaak namelijk helemaal geen zin in. En geen tijd voor. En ik heb wel vijf tot vijftien minuten voor een ‘tussendoortje’. Een spelletje waarbij je uit een kamer moet ontsnappen! Vaak kom ik er zelf niet uit, maar dankzij de tips van de community daar lukt het alsnog. Wat overigens bij vage Japanse teksten nog wat lastiger is… En dan ben ik klaar om weer met andere zaken verder te gaan.
Maar wacht even. Ik lees op een gamemarketingsite dat vrouwen in mijn leeftijdscategorie (20-34 jr) gemiddeld genomen graag casual games spelen; ik ben dus niet uniek! Het is zo te lezen vooral een hobby voor vrouwen. Mannen blijven hardnekkig de console- en pc-games spelen tot hun vijftigste. Vrouwen daarentegen zijn vanaf hun 20e niet meer te stuiten als het gaat om casual games. Zouden zij zich ook een beetje schamen voor dit feit, net als ik? Waarom hoor ik ze er nooit over?
Foto en plaatje geleend van two stout monks en EscapeGames.
Geef een reactie