Als schrijven je hobby is

Schrijven is mijn hobby. Ik zeg niet dat ik een meester ben ik het maken van de prachtigste zinnen. Zeker niet. Een begenadigd schrijver zal ik nooit worden. Maar ik beleef plezier aan schrijven en dat maakt het mijn hobby. Net als fotograferen trouwens, waar ik ook niet in uitblink.

Beide activiteiten spelen al lang een rol in mijn leven. Op mijn 11e had ik mijn eerste fototoestel en daarvoor al was ik met schrijven bezig. En lezen, wat daarmee samenhangt. Ik verslond boeken; ik wilde elke week wel naar de bieb om nieuwe te halen. Ik probeerde weleens verhaaltjes te schrijven, maar dat werd nooit wat.

Vakantieschrift

Tot ik een vakantieschrift kreeg en dát bleek de gouden vondst! Ik schreef over elke vakantiedag een verslagje, meestal geïllustreerd door een tekeningetje (en nee, tekenen kan ik ook al niet..). En ik plakte er entreekaartjes en andere plaatjes in. Dit heb ik toch van mijn 6e tot mijn 18e jaar volgehouden! Het ene jaar fanatieker dan het andere, maar toch. Geweldig leuk om nu terug te lezen wat ik toen schreef! De rode draad: wat gingen we waar doen en met wie, hoe was het weer en wat hebben we gegeten. 🙂

Een paar citaten:

Maandag 13 juli. Deze dag hebben we tot ons verdriet in de grote stad München doorgebracht. We moesten veel lopen en het was erg warm. Deze pfennig heb ik daar gevonden. (6 jaar, 13 juli 1987)

Ik heb de duinenmars (scouting) gelopen! 5 km gelopen, goed he! En we hebben 1 keer gestopt. En heen en terug van de auto is bij elkaar 7 1/2 km! En Zwoeps (de leider) was jarig! Aan het eind mochten we even uitrusten na zoon lange middag. Ik heb een medaille gekregen. (7 jaar, 16 april 1988)

Nou zijn we bij de Smurfen. Gargamel had knutselsmurf en smurfin. Hij wou in ruil de bessensap. Toch is het gelukt om ze vrij te maken. Toen hadden we een groot smurfenfeest. We hebben nu alle stukjes van het spiegelbeeld. Nou moet Douwe weg. Dat doet hij om 12.00 uur. (9 jaar, 26 april 1990, scoutingkamp)

We moesten 2 uur in de auto zitten om in Europapark te komen. Het was ontzettend leuk. Er is haast niets te vertellen, zo leuk was het. (10 jaar, 13 augustus 1990)

Ontgroeid

Uiteraard werden de teksten naarmate ik ouder werd wel van een iets hoger niveau, maar de tekeningetjes bleven en ook de beschrijvingen van het weer, het eten en de activiteiten. Tot ik het op mijn 18e ontgroeid was. Gek, eigenlijk! Heb daarna alleen nog foto’s en fotoboeken gemaakt van vakanties. Trouwens, heb je al gezien in welke categorie doelen #82 t/m #87 van het Day Zero Project staan? Juist, ‘als lezen en schrijven echt je hobby is’…