Lowlands 2015: 6 dingen die ik wil onthouden

Lowlands: ik was er weer bij dit jaar. Drie volle dagen heb ik genoten van dit festival. Mensen vragen me hoe het was en ik zeg steevast “het was weer geweldig!”. En dat meen ik ook. Ik vertel je de zes meest fantastische aspecten, in willekeurige volgorde!

Lees ook de 6 dingen die ik wil vergeten!

1. Fantastisch weer

Precies in het Lowlands-weekend was het fantastisch mooi weer! Elke dag 25 graden, zonnig met een klein wolkje en alleen op zondagavond laat viel er wat regen. Goed insmeren dus en flaneren in mijn zomerse rokjes en jurkjes! De zon had ook duidelijk een invloed op de bezoekers, de blijheid spatte ervan af!

2. Relaxte sfeer

Vast geholpen door het mooie weer, maar eigenlijk is het elk jaar zo dat iedereen zo relaxed is op Lowlands (waarschijnlijk een festival-fenomeen). Geen ruzies, geen gedoe, geen voordringers bij de bar (“nee, zij was eerst”). Ja, het drugsgebruik van velen helpt daar vast ook wel bij. Iedereen is er om zich te vermaken! We vergeten trouwens maar even die groep jongens die het nodig vonden zich naar voren te duwen/werpen toen Limp Bizkit op het podium kwam. De enige asocialen die ik gezien heb. Best goede score toch?

3. Eten van alle continenten

Het eten is altijd goed op Lowlands. Er is zoveel keus dat je in een heel weekend niet eens alles kán eten wat er te krijgen is. En het is beschikbaar op elk moment van de dag. Dus wil jij om 2 uur ’s nachts nog een pannenkoek eten: dat kan! Er gaat ook bijna nooit iets op, ook fijn en heb ik wel eens anders meegemaakt. En speciale aandacht voor bijzonder eten zoals de oerhollandse weedburger, vegetarische en gluten-/lactose-/notenvrije gerechten. Voor ieder wat wils!

4. Muziek ontdekken

Een belangrijke reden om ieder jaar toch weer naar Lowlands te gaan: nieuwe muziek ontdekken! Een paar ontdekte artiesten: Vaults, Balthazar, Motor City Drum Ensemble, Lăpsley, The Maccabees, Tame Impala, Lianne La Havas en Tove Lo.

5. Weinig keuzeconflicten

Ja, ze waren er wel, keuzeconflicten, maar vergeleken met andere jaren viel het mee! We hoefden dus maar weinig dilemma’s op te lossen – gaan we nu naar die ene artiest of die andere? Je kunt dat negatief opvatten, dat er blijkbaar weinig echt goede artiesten waren, maar het is best fijn om geen keuzestress te hebben!

6. Ruimte voor filosofie en de lach

Dit vind ik ook zo fijn aan Lowlands: er is niet alleen muziek. Er is ook cabaret, stand-up comedy en filosofie! Tweemaal zat ik in de ‘School of life’ en luisterde naar een samenvatting van de ideeën van Nietzsche en de filosofie van de ritme. Over dat laatste schrijf ik binnenkort nog een blog.

Denk je nou dat ik het alleen maar superfijn heb gehad op Lowlands? Lees dan mijn andere blog over de zes dingen van Lowlands die ik wil vergeten.