De dag startte met afhalen van het beddengoed en alles inpakken. Bijna vergat ik mijn nieuw gekochte zonnebril, maar dat kwam nog net goed. Vandaag had ik tot 15.30 uur de tijd om Kungsholmen, het westelijke eiland met o.a. het stadhuis, te zien. Maar als eerste begon ik met een historische kanaaltoer (ja, zo’n slome sightseeing-boot) die om het eiland heen voer.
Daarna heb ik het imposante stadhuis van dichtbij bekeken. Het bleek erg druk dus ik moest even wachten tot ik de toren in kon. Maar wat een prachtig uitzicht kreeg ik na een flinke klim! Zeker met het mooie weer van deze dag, grotendeels zonnig en 27 graden. Na de toren moest ik weer even wachten tot ik met een rondleiding mee kon in het stadhuis zelf. Zonder gids kom je namelijk niet binnen. Toen ik daar uit kwam, was het inmiddels al tegen 14.30 uur dus ik had nog één uur om nog snel een paar dingen te zien op dit eiland.
Zoals een politiebureau. Ik had namelijk nog een uitdaging voor mezelf bedacht. Het politiebureau bleek het hoofdbureau waar alleen administratie zat, dus ik moest naar het ‘echte’ bureau om de hoek. Daar binnengekomen stelde ik mijn rare vraag: “Mag ik voor mijn Nederlandse collega’s een foto maken van een Zweedse politieagent?” Het mocht en ik heb zelfs een klein praatje gemaakt met de welwillende Zweedse collega over onze structuur, de nationale politie en de witte overhemden die onze agenten dragen. Volgens de man moet het van de EU straks allemaal blauw zijn! Na de foto ging ik er weer vandoor en kreeg van de baliemedewerkers nog een souvenirtje mee: het embleem van hun uniform! Brutalen hebben de halve wereld, dat blijkt wel weer.
De tijd ging snel maar ik wilde per se de stadsbibliotheek nog zien. Heb hard doorgelopen (en dat in de hitte!) en was net op tijd om een blik te werpen (helaas niet meer dan dat) op het prachtige, ronde gebouw met boeken, heel veel boeken. Mijn hart klopt nog steeds voor boeken en biebs! Met de metro ging ik snel terug naar centraal station en daar weer met de bus naar het hostel om mijn bagage op te halen.
Ik wierp een laatste blik op af Chapman, het schip waarop ik vier nachten geslapen had, en begon aan mijn terugreis. Weer met de bus terug naar het station en de pendelbus naar het vliegveld. Ik was er ruim op tijd dus dit voelde inderdaad een stuk relaxter aan dan de heenreis, die midden in de nacht begon. Er waren weinig winkels op dit vliegveld in vergelijking met Schiphol; ik vergis me altijd in hoe groot Schiphol is, je raakt er zo aan gewend. Dus pakte ik mijn luisterboek er maar weer bij, het eerste deel van Millennium van Stieg Larsson (toepasselijk..). Heel ver ben ik daarmee namelijk nog niet gekomen deze week!
Om 22.00 uur, exact op tijd, landden we op Nederlandse bodem. En in plaats van een warm welkom kreeg ik regen! Even overwoog ik nog om het volgende vliegtuig weer terug te nemen…
Wat heb ik geleerd van deze reis, het aangaan van deze uitdaging? Lees daarover op de introductiepagina over Stockholm. Daar vind je ook een link naar een aantal foto’s.
Foto geleend van JonasPhoto.
