Prr, mauw, daar ben ik weer. Ik ga bijna weer naar mijn eigen huis toe dus het is tijd voor een laatste berichtje over mijn belevenissen op mijn tijdelijke logeeradres, bij Webgrrl.

Zij heeft als doel (één van de 101 totaal!) gesteld een experiment te houden met een kat in huis (# 99) en, ja hoor, wie is het slachtoffer: ikke! Sluit mij, buitenkat PUR SANG, maar in een appartement op, laat me maar de hele dag alleen, ik kan het hebben. Maar. Kijk dan niet raar op als ik een beetje gek doe als je er dan wel ein-de-lijk bent! Ik moet toch ergens mijn energie kwijt, sjonge!

Het Rode Lichtje

’s Ochtends als ik een mobieltje hoor afgaan, spring ik op van mijn slaapplek en wacht ik ongeduldig tot ik uit de kamer word gelaten. Duurt het te lang, dan zullen ze het horen ook! Het is dan natuurlijk etenstijd en ik heb altijd héél erg honger. Daarna vind ik het zó gezellig dat er iemand is, dat ik hard ga spinnen en gek ga doen. Althans, ik vind dat niet gek, maar mijn tijdelijke huisgenoten wel. Ik ga rollebollen over de vloer en sprint keihard naar een krantje dat op de vloer ligt. Maar eigenlijk wacht ik op dat Rode Lichtje. Zo is het er, zo is het weer weg. En ik probeer het maar steeds te pakken, maar het is me eigenlijk altijd te snel af. Ik spring tegen muren, deuren en tassen op omdat dat rotlichtje daar dan net zit, maar het lukt me gewoon niet. Zeer frustrerend! Maar ben ondertussen wel mooi de overtollige energie kwijt die ik nu niet in de buitenlucht kwijt kan. Het levert leuke plaatjes op, zeg nou zelf! 😉

Genoeg uitgerust

Over enkele dagen word ik door mijn eigen baasjes opgehaald en ga ik weer naar huis. Ik ben nou wel weer genoeg uitgerust en ben toe aan mijn eigen territorium thuis. Lekker vechten met de andere katten, vogeltjes en muizen vangen en opsmikkelen en natuurlijk een baasje dat vrij vaak thuis is, zodat ik veel aandacht krijg.

Al met al vond ik het wel een geslaagd experiment, maar of mijn huisgenoten dat ook vinden?

Gaaap! Even uitrekken hoor, want ik moet en zal deze blogpost met frisse kop schrijven. Mijn naam is Daisy en ik logeer tijdelijk bij Webgrrl, omdat mijn eigen baasjes op vakantie zijn. Ik zal hier mijn ervaringen delen want ik vind het belangrijk dat haar lezers het experiment kat in huis houden (#99. van DZP) ook vanuit mijn perspectief bekijken.

De aankomst

Natuurlijk kende ik Webgrrl wel, dus heel eng vond ik het ook weer niet. Maar wat is dat raar, in een vreemd huis gedumpt worden! Allemaal kamers met kasten waar ik natuurlijk even in moest kijken: inspectie! Wat spannend en interessant! Ik had zelfs even geen aandacht voor mijn eten; kun je nagaan… En allemaal vreemde geurtjes, maar gelukkig niet van een andere kat. Het was een zware klus om mijn geur overal af te geven, maar ik geloof dat ik er inmiddels aardig in geslaagd ben. Ik hoor hier geluiden die ik niet gewend ben, dus in het begin schrok ik wel vaak. Dat is gelukkig al wat minder geworden.

Rustoord

Ik mag hier niet naar buiten, wat aan de ene kant jammer is, want ik ga graag naar buiten: lekker robbertje vechten met de buurkatten of spelen met muizen en vogels. En ik zie dat hier héél veel vogels zijn, ziet er smakelijk uit! Maar aan de andere kant is het ook wel lekker rustig, zo binnen voor het raam. Ik kom helemaal tot rust en zeker als mijn tijdelijke baasjes er niet zijn. Wat ik dan doe? Slapen natuurlijk! En tussendoor nog wat vogels en andere bewegende objecten bekijken. Ze hebben mijn kleedje in de vensterbank gelegd en de verwarming staat de hele dag laag aan, dus ik heb niets te klagen! Ja, het bevalt me wel zo in dit rustoord!