online communicatie Archieven

The Next Web 2018: wat technologische ontwikkelingen betekenen voor je marketing

30 oktober 2018 door Natalie Hensen 1 Reactie

Kunstmatige intelligentie (AI) was de belangrijkste technologische ontwikkeling in de 2018-editie van The Next Web en veel van de marketingpraatjes draaiden dan ook om wat je allemaal kan met AI. Maar ook blockchain en zonne-energie kwamen nog even langs.

Eerder deelde ik al de algemene inzichten die ik opdeed tijdens het jaarlijkse tech- en marketingcongres The Next Web. Naast die inzichten leerde ik ook het een en ander over nieuwe producten en veranderde mogelijkheden van het bedrijven van marketing. Mede mogelijk gemaakt door technologische ontwikkelingen.

Hoe spot je echte consumententrends?

Heel interessant was het verhaal van David Mattin (Trendwatching) over consumententrends. Hoe weet je of een verandering ook echt een consumententrend is? Mattin gaf tips voor het herkennen van echte consumententrends. Als je trends ontdekt, kun je die gebruiken om erop in te spelen met je product of bedrijf. Een consumententrend is een verandering van denken, gedrag of verwachtingen van mensen waardoor je kunt bedenken: wat zullen mensen nu gaan doen? Mattin kijkt daarvoor naar innovaties in de markt en juist niet naar wat mensen zeggen dat ze willen. Het model dat hij hanteert, zegt dit:

New trends emerge when some change in the world unlocks a new way of serving a basic human need.

Basisbehoeften van de mens

De twee bouwblokken van trends zijn: verandering en basisbehoeften van de mens. De basisbehoeften van mensen veranderen niet zo erg. Trends gaan over het op een nieuwe manier dienen van die basisbehoeften. Door innovaties ontstaan nieuwe verwachtingen van mensen, want ze veranderen die mensen: ze krijgen nieuw gedrag, nieuwe gewoonten etc.

ElliQ en Gatebox helpen je aan gezelschap

Een voorbeeld: kunstmatige intelligentie, of AI. Dit is voor een deel al doorgedrongen in onze levens (denk aan Siri, Pokemon Go en chatbots) en ze maken ons leven beter. Volgens Gartner praten we in 2020 vaker tegen bots dan tegen onze echtgenoot. Onze relatie met deze nieuwe technologie verandert, want het gaat steeds meer voorzien in onze basisbehoeften, als gezondheid, advies, geruststelling en zelfs vriendschap en gezelschap. Dit laatste is dan ook de trend die Mattin ziet: van iets functioneels groeit AI naar virtueel gezelschap voor ons. Als voorbeeld hiervan noemt Mattin de robot ElliQ die ouderen helpt om verbonden te zijn met de wereld, vrienden en familie.

Denk deze ontwikkeling door naar waar het kan eindigen en je komt uit bij de Japanse Gatebox, die een apparaat ontwikkelen waarin je persoonlijke assistent zit, Azuma Hikari, een mangameisje. Bekijk het promotiefilmpje en verbaas je:

Wat moet je hier nou mee?

Maar het gaat niet om jouw gevoel na het zien van zo’n filmpje, zegt Mattin. Je moet deze innovatie onderzoeken. Dan zie je dat deze innovatie gebruik maakt van een recente verandering (AI) om een set van basisbehoeften van mensen op een andere manier te dienen. En dan moet je tot slot terug naar jezelf en wat jij kunt doen om in te spelen op deze trend.

Emoties zijn de toekomst

Het verhaal van Pamela Pavliscak (Change Sciences) sluit hier mooi op aan. In 2025 zijn we volgens Pavliscak aanbeland in het tijdperk van door machines leesbare emoties. Machines weten straks bijvoorbeeld waarom baby’s huilen. Robot Pepper (alweer gemaakt in 2014) weet nu al iets van emotie. En er is nu al een app, pplkpr, die jou kan vertellen welke personen je kalm, blij en geïrriteerd maken. Echt. Waar.

Pavliscak is optimistisch over deze ontwikkeling, want door het samenkomen van menselijke emotie en machines, zullen we intelligenter worden. Onze apparaten kennen ons straks beter dan onze familie ons kent. Ze neemt het ons overigens niet kwalijk als we sceptisch zijn over deze ontwikkeling.

Intensiveer de beleving met virtual, augmented of mixed reality

Virtual reality (VR), augmented reality (AR) en mixed reality (MR) zijn allemaal technische mogelijkheden om onze fysieke wereld te combineren met de virtuele/digitale. Met als doel om onze beleving te intensiveren. Met deze techniek heb je een complete digitale of virtuele wereld (VR), je hebt een virtuele laag over de fysieke wereld heen (AR) of er is een echte mix van virtueel en reëel (MR). VR bestaat volgens Alex Wills (R/GA) al best lang, maar het is nog steeds niet echt succesvol. In 2013 was de VR-bril Oculus Rift een doorbraak, maar zeg nou zelf: het ziet er toch best knullig uit, zo’n uit de kluiten gewassen skibril op je hoofd? Na de Oculus Rift werden de AR Kit van Apple en AR Core van Google ontwikkeld. Magic Leap (die met de virtuele walvis in de gymzaal) had uiteindelijk een echte doorbraak, alhoewel achteraf betwijfeld werd of niet alles in scène was gezet.

Nike zette in februari dit jaar de eerste stappen in de wereld van AR. Nike lanceerde toen namelijk een campagne voor de nieuwe Nike Air Jordan en dat deden ze via AR en Snapchat. Was je op een bepaalde plek op een bepaalde tijd, dan kon je niet alleen de beroemde basketballer Michael Jordan via een speciale Snapchat-lens bewonderen, maar ook kon je sneakers, de Air Jordan III Tinker bestellen. Je kreeg deze dezelfde dag nog bezorgd. De toekomst belooft een naadlozere overgang tussen digitaal en fysiek. Wills denkt dat vooral AR ons verder kan helpen, mits we een goede strategie bedenken.

Internet van de ogen

Ook David Rose (Warby Parker) was in zijn nopjes over de mogelijkheden van AR die we nu nog onbenut laten. Tegenwoordig kopen we vaak een telefoon vanwege de camerafunctie. Beeld is alles tegenwoordig. Machines kunnen met het ‘internet of eyes’ zoals Rose het noemde, veel werk van ons overnemen. Denk aan: planten in de gaten houden, koken, iets opzoeken, rijden en ons aankleden. Rose is een brillenverkoper en heeft nog een voorbeeld van het ‘internet of eyes’ zoals hij ‘m toepast. Bij het zoeken van een bril vraag je je af: past deze bril wel bij mijn gezicht? Om hier antwoord op te geven, combineert Rose data van mensen met hetzelfde soort gezicht die deze bril niet hebben teruggebracht.

Auto’s op zonne-energie

Onze eigen Lex Hoefsloot (Lightyear) vertelde over de solar car, oftewel een auto die via zonnepanelen op energie van de zon rijdt. Geen AI maar wel technologische vernieuwing. Al jaren doen Nederlandse teams (vanuit technische universiteiten) mee met de World Solar Challenge; ‘we’ wonnen deze in 2013, 2015 en 2017. Volgens Hoefsloot is het nu tijd voor de volgende stap. En dat is het beschikbaar stellen van de zonneauto voor het grote publiek. Goed voor het klimaat ook, want ze zijn 100 keer schoner dan gewone auto’s. In 2019 denkt hij een luxe sedan op de markt te kunnen brengen en de volgende stap is betaalbare stadsauto’s. En waarom niet ook deelauto’s. Ik ben benieuwd!

Muziek via blockchain?

De muziekindustrie is zwaar verouderd, aldus Benji Rogers (Dot Blockchain Media). Er is ook niet één muziekindustrie, want de wereld van het muziek maken (9% meer omzet) werkt totaal anders dan die van de gewone muziekindustrie (63% minder omzet). Wat op dit moment lastig is, is dat er geen centrale plek is waar je het eigenaarschap kunt nagaan van een muziekstuk. En daar komt blockchain om de hoek kijken. Deze technologie kan ervoor zorgen dat elk lied een eigen dashboard heeft. Met bijvoorbeeld versiegeschiedenis (inclusief remixes) en een chatmogelijkheid binnen het liedje (zoals op Soundcloud). Je zorgt dan dat alles dezelfde taal spreekt, dat de muziekindustrie transparant wordt. Klinkt interessant maar het lijkt me nogal een uitdaging om deze vastgeroeste muziekindustrie tot bewegen te krijgen.

Als je tot hier bent gekomen met lezen, proficiat! Dan heb je nu genoeg stof tot nadenken tot de volgende editie van The Next Web in 2019. Zie ik je daar?

The Next Web 2018: kunstmatige intelligentie wordt volwassen

22 juni 2018 door Natalie Hensen 1 Reactie

Hét tech- en marketingcongres van het jaar is in Nederland toch wel The Next Web. Op 24 en 25 mei was het weer zover en togen 15.000 mensen uit alle windstreken van Europa naar het Westerpark in Amsterdam. Tijd om nieuwe dingen te leren en inzichten op te doen!

De vijftiende editie van The Next Web was net als vorig jaar als een festival, en misschien nog wel meer dan ooit. Buiten was live muziek, waren er heel veel zitplekjes en eettentjes en het hielp natuurlijk ook dat de zon uitgebreid te zien was. En toch knaagde het.

Veel festival, weinig inhoud

Naar mijn idee was dit jaar te weinig nadruk gelegd op een goed inhoudelijk programma. Er waren maar weinig sprekers die in de luttele twintig minuten die ze hadden de diepte in gingen en trends en innovaties uit de doeken deden. Dat was waar ík naar op zoek was. En ik snap best dat dat niet voor alle bezoekers geldt; anderen zoeken er investeerders, willen hun start-up laten groeien of willen geïnspireerd worden door innovatieve producten. Misschien ben ik wel een te kleine doelgroep geworden voor dit festival. Jammer!

Toch: inzichten!

Ondanks het beperkte inhoudelijke programma heb ik toch een aantal inzichten opgedaan die ik graag met je wil delen. Laat ik met de schaduwzijde van de huidige technologische stand van de wereld beginnen. Dan kunnen we optimistisch eindigen.

De schaduwzijde

De nadelen van de huidige technologische ontwikkelingen die voorbijkwamen tijdens dit congres, in het kort: er is teveel data, de algoritmes die bedrijven gebruiken, zijn bevooroordeeld en online bedreigingen en manipulatie waren tot nu toe kinderspel.

Industrialisatie van online bedreigingen

Emily Ortin (Darktrace) schetst een vrij pessimistisch beeld van het constant veranderen en steeds geavanceerder worden van online bedreigingen. We zitten nu in de industrialisatiefase van de online bedreigingen; de ontwikkelingen gaan razendsnel. Denk aan datalekken, gestolen data, maar ook hacks met nog kwaadwillender motieven. Ook gaat het steeds vaker om geautomatiseerde bedreigingen zodat je geen tijd hebt om een verdediging op te zetten. Ransomware (dat komt via die mensen van ‘Microsoft’ die je bellen over je computer bijvoorbeeld en deze dan ‘gijzelen’ voor geld) is nog maar het topje van de ijsberg van wat mogelijk is.

We moeten meer vertrouwen inbouwen

Met al die met internet verbonden apparaten (‘internet of things‘) zijn er zoveel meer mogelijkheden gekomen voor hackers. En nog beangstigender: een hacker die inbreekt in een systeem om schade op de lange termijn te veroorzaken. Bijvoorbeeld door wijzigingen in de data aan te brengen zodat de eigenaar niet meer weet welke van zijn data nog te vertrouwen is. Alles of niks kan aangepast zijn; het bedrijf kan opnieuw beginnen met opbouwen. Je moet dus op computersnelheid kunnen reageren op bedreigingen. Daarom moeten we meer automatiseren. Daarbij moeten we meer vertrouwen in machines inbouwen.

Trollen en nepnieuws anno 2018

Bots en fake news waren volgens Camille Francois (Graphika) nog maar kinderspel. De manipulatie gebeurt tegenwoordig veel geavanceerder. Trollende socialmedia-accounts lijken echter dan ooit, zoals die van Jenna Abrams eind 2017 uitwees. Zogenaamde keyboard kids geven input voor wat die nepaccounts moeten tweeten.

Het nepnieuws zorgt er nu zelfs voor dat mensen in actie komen, de straat op gaan. Er is sprake van lastercampagnes en overheden helpen daar zelfs (onbedoeld) bij waardoor een kwestie vergroot wordt. ‘Patriotic trolling’ is door de staat gesponsorde intimidatie die kan uitmonden in lastercampagnes tegen kritische mensen. Dit alles gaat verder dan wat acties van ‘Rusland’; er is een wereldwijde markt voor. Dus als je nog een lucratieve baan zoekt…

Lichtpuntje: social media worden ook ten goede gebruikt door veel mensen, om hun stem te laten horen en gebruik te maken van hun democratische rechten. Laten we dat vooral blijven doen.

Controle van algoritmes nodig

Steeds meer maken systemen, machines, data, algoritmes, deel uit van ons leven. En dat brengt ook problemen met zich mee. Volgens Sander Klous (KPMG) moeten we nu kiezen tussen óf een veilig systeem óf privacy voor de gebruiker. Die twee lijken elkaar nu uit te sluiten in allerlei apparaten en apps. Dat zou niet nodig moeten zijn want we willen allebei. En het is ook niet nodig; er komen systemen aan die én veiligheid én privacy bieden. Klous pleit voor onafhankelijke derde partijen die de gebruikte algoritmes controleren op die twee aspecten. Zoals KPMG dus.

We kunnen niet omgaan met beschikbare data

Alles is data, volgens James Whittaker (Microsoft). En we hebben er problemen mee, want er is veel te veel data. Veel bedrijven kunnen er niet mee omgaan, zoals producenten van televisies. Tv’s zijn lang niet zo ‘smart’ als de belofte doet geloven. Er hadden allang televisies kunnen zijn die jou aanbevelingen kunnen doen wat je zou kunnen kijken, want het is immers meetbaar wat je hoe lang kijkt. Het antwoord zit in de data. De hele wereld kan gereduceerd worden tot data: mensen, plaatsen en dingen. Maar we doen er dus nog te weinig mee.

De zonzijde

Om de wereld en deze blog een beetje in balans te houden, is het nu tijd voor de zonnige kant van de technologische ontwikkelingen waar we mee te maken hebben. Moeten we bang zijn voor kunstmatige intelligentie? Misschien valt dat wel mee. Is de toekomst nog te fixen? Misschien wel. Kan al die dataverzameling en algoritmes ook daadwerkelijk bijdragen aan de wereld? Zeker weten. Wordt het allemaal een fantastische gemixte realiteit straks? Als het aan Kevin Kelly ligt, wel.

Nieuwe definitie van mensheid nodig

Alix Rübsaam (Amsterdam School for Cultural Analysis) is filosoof en gaat in op wat veel mensen zoals Andrew Keen roepen: kunstmatige intelligentie is een grotere bedreiging voor de mensheid dan klimaatverandering. Maar wat is die mensheid dan? Er blijkt een verband te zijn tussen het beeld dat we van onszelf hebben en de staat van de technologie. Computers en software zijn de belangrijkste technologie van de 21e eeuw. In onze taal komt dat terug. We zeggen bijvoorbeeld dat we iets niet hebben opgeslagen of hebben het over de verbindingen in onze hersenen. We denken als het ware dat we computers zijn. Dit is door de eeuwen heen gebruikelijk geweest. Die nieuwe technologie, in deze tijd zijn dat de computers, wordt als bedreigend ervaren omdat ‘ze’ slimmer zijn dan wij. Maar wij zijn helemaal geen computers!

Of we bang moeten zijn voor kunstmatige intelligentie of niet, vertelt het verhaal niet. Maar wel: kunstmatige intelligentie is in elk geval een bedreiging voor onze huidige definitie van de mensheid. Relativerend!

Hoe de toekomst te fixen

Mijn favoriete azijnpisser, Andrew Keen, was ook op The Next Web en zijn pleidooi was verrassend minder pessimistisch dan wat hij voorheen riep (ik schreef al eens een blog over Andrew Keen). Zo zei Keen in 2007 al dat internet ons niet verbonden en gelukkig zou maken. In 2012 schreef hij dat sociale netwerken helemaal niet sociaal zijn. En in 2015 schreef hij dat de huidige internetarchitectuur alleen voordelig zou blijken voor een paar grote bedrijven. Hij heeft best wel een beetje gelijk gekregen, al ligt het er maar aan met welke bril je kijkt. In zijn nieuwste boek, ‘How to fix the future’, legt Keen uit hoe we allerlei problemen die nu ontstaan (zijn) (online pesten, privacy, economische ongelijkheid, banencrisis), kunnen oplossen. Volgens hem zijn er vijf strategieën nodig:

Sociale verantwoordelijkheid van bedrijven: zorg dat technologie ons helpen
Competitieve innovatie tussen bedrijven
Consumenten moeten bewustere keuzes maken online en betere producten eisen
Kinderen leren over de nieuwe wereld van algoritmes en hoe zij het kunnen verbeteren
Overheidsregulatie, maak bedrijven als Google en Facebook verantwoordelijk (hij noemde de GDPR als goed voorbeeld)

Het moet nu gebeuren want over 25 jaar is het te laat.

Soms kan dataverzameling mensen echt helpen

We komen niet vooruit zonder dataverzameling. Maar welke kant op? Volgens Kodi Foster (Viacom) en Sashka Rothchild (Stnby) zijn ze in Silicon Valley een beetje de weg kwijt. Ze lossen de verkeerde problemen op omdat de mensen die daar werken niet representatief zijn voor de wereld, er heerst een monocultuur. Foster en Rothchild bewijzen dat het ook anders kan.

VS: drugsprobleem door eenzaamheid

Rothchild constateerde dat eenzaamheid een belangrijke factor is in bijvoorbeeld het levensgrote drugsprobleem in de Verenigde Staten, zeker in de landelijke gebieden. Zij combineerde dit gegeven met vier ontwikkelingen:

Berichtenplatforms vormen het centrum van ons digitale leven
Nuttig zijn is belangrijk geworden voor een merk
Mensen verwachten tegenwoordig directe, gepersonaliseerde service
Binnenkort zal er geen menselijke interactie meer nodig zijn tussen consument en merk

Rothchild wilde een platform of technologie vinden waarmee een verbinding tussen mensen mogelijk is. Foster kon dat bieden met een geavanceerde chatbot. Het systeem checkt hoe het met je gaat, leert van wat voor persoon jij bent en geeft inzicht op het juiste moment.

De menselijke machine

Dit verhaal sluit mooi aan op dat van Carolyn Rodz die pleit voor het menselijker maken van machines. We zijn steeds meer gewend om machines te vragen ons te helpen. Het helpt als dat op een menselijke manier kan. De algoritmes hebben vooroordelen, een steekproef bevat niet de juiste representatie. Technologie kan de stereotypen versterken die we al hadden. We zien een gefilterde versie van het internet. Dat terwijl kunstmatige intelligentie onze toekomst gaat bepalen. Rodz ziet de oplossing in de user interface. Ze gaf het simpele voorbeeld van haar website Hello Alice, bedoeld om ondernemers met elkaar in contact te brengen. Toen de tekst van de knop ‘get connected’ veranderde in ‘Alice, introduce me’, werd deze veel vaker aangeklikt. Ongelooflijk dat woorden en zelfs kleuren bepaalde groepen al kunnen uitsluiten.

De belofte: The Mesh

De grootste positivo van allemaal was Kevin Kelly (Wired) die de wereld ziet als één grote machine waarin we leven. Alles is verbonden met elkaar. Kelly noemt deze nieuwe online wereld The Mesh. Mixed reality speelt hier ook een grote rol in: iets virtueels zien en ermee interacteren in de echte wereld. De mogelijkheden zijn oneindig.

Zo kun je bijvoorbeeld van een vliegtuigmotor een digitale tweelingbroer maken die gelinkt is aan zijn echte broertje waardoor je gemakkelijker reparaties kunt uitvoeren. Die doe je dan op de digitale versie maar ze hebben uitwerking op de echte. Straks kan alles een digitale tweelingbroer hebben. Dit alles is op dit moment nog moeilijk te realiseren (maar er wordt aan gewerkt). In Japan maakte een onderzoeker een filmpje om te laten zien hoe zo’n wereld eruit ziet, waarin virtuele dingen een informatie overlappen met de echte wereld.

Een mooi voorbeeld van mixed reality die nu al wel mogelijk is: de walvis in de gymzaal die in 2016 in het nieuws kwam (of was dat nou juist nepnieuws?).

Tot slot

De belangrijkste leerpunten die mij zijn bijgebleven van het hele congres:

Laten we nieuwe technologieën vooral inzetten om de wereld een beetje beter te maken.
Laten we de vooroordelen uit de algoritmes, kunstmatige intelligentie en systemen in het algemeen halen en zo wat meer vertrouwen geven aan de gebruikers.
Online criminaliteit is echt een groot en verder groeiend probleem en het is een constante oorlog, een kat-en-muisspel. Het is potentieel ontwrichtend voor hele naties en samenlevingen.
We moeten ons meer bewust worden van de problemen en kansen van technologische ontwikkelingen.
De overheid kan een grotere rol spelen in alle bovenstaande punten, want: de tijd van experimenteren is nu wel voorbij. Het is tijd voor serieuze toepassing van de technische mogelijkheden als kunstmatige intelligentie.

Deze blog verscheen eerst op 42bis.nl.

Op Facebook blijven en toch veilig? Dat kan!

3 mei 2018 door Natalie Hensen 4 Reacties

Het kan je niet ontgaan zijn: het tumult van de laatste weken over Facebook. Facebook, een van de miljardenbedrijven die zijn centen verdient met ónze data. Data waarmee Facebook advertenties verkoopt. Stel nou dat je net als ik wél op Facebook wil blijven, maar dan wel zo veilig mogelijk. Daar geef ik je in deze blog tips voor.

In maart dit jaar kwam via onderzoek van The New York Times en The Observer of Londen aan het licht dat het Britse bedrijf Cambridge Analytica gegevens over 50 miljoen Facebook-gebruikers in handen had. Dit hadden ze (in 2014 al) verzameld via de app ‘This is your digital life’. Je weet wel, zo’n leuke app waarin je bijvoorbeeld te horen krijgt op welke beroemdheid je lijkt, nadat je allerlei persoonlijke vragen hebt beantwoord. Het venijn zat ‘m erin dat niet alleen de gegevens van de app-gebruikers maar ook die van diens vrienden werden binnengehaald. Plus dat het bedrijf had aangegeven dat ze de gegevens verwijderd hadden maar dit niet het geval bleek te zijn.

#deletefacebook en #byebyefacebook?

De verzamelde data werden gebruikt als input voor het manipuleren van Amerikaanse kiezers bij de presidentsverkiezingen van 2016. Ook de Britten werden gemanipuleerd bij het Brexit-referendum. Hoe meer een bedrijf over je weet, hoe beter het kan inschatten waar je gevoelig voor bent. Ik ben blij met de ophef. Nu dringt het tot veel mensen door dat hun privacy waardevol is en dat ze er zélf voor een groot deel controle over hebben. Veel mensen overwegen om hun Facebook-account op te zeggen of hebben dat gedaan. Mede dankzij de oproep #byebyefacebook van Arjen Lubach in zijn programma (uitzending 8 april 2018).

Ik overweeg dat niet, ondanks mijn bezorgdheid over mijn privacy.

Redenen om op Facebook te blijven

Zoals veel anderen ben ik een kritisch gebruiker van Facebook. Ik zou het eigenlijk liever niet gebruiken, maar ik kan niet zonder. Dat heeft Facebook dus slim gedaan. Ik vind de algoritmes waarvan Facebook gebruikmaakt, bloedirritant, want ik mis daardoor een hoop relevante berichten van vrienden. Ook vervelend: het eindeloos scrollen en het telkens verversen van mijn tijdlijn. Ik kan soms moeilijk een bericht weer vinden dat ik net nog gezien had. Weinig redenen om een tevreden gebruiker te zijn dus. Wat maakt mij toch afhankelijk van Facebook? Nou, een rits buitenlandse vrienden, geen fan zijn van bellen, een grote (schoon)familie en, niet onbelangrijk, ik gebruik het in mijn werk. Ik verwacht dat Facebook het privacy-issue vanaf nu anders gaat aanpakken. Hun imago heeft een flinke deuk opgelopen en dit moeten ze herstellen om nog een goedlopend bedrijf te blijven. Wie weet hoeveel beter het gaat worden!

Los van Facebook’s eigen plannen, kun je zelf ook het een en ander doen om veiliger te internetten. Want dit hele privacyverhaal gaat natuurlijk niet alleen over Facebook. Elk gratis platform dat we gebruiken, handelt in onze data. Goed om je bewust van te zijn, maar geen reden om helemaal niets meer online te doen.

Hoera! De nieuwe AVG komt eraan!

Een lichtpuntje voor onze privacy is de nieuwe Algemene Verordening Gegevensbescherming, die door Europa wordt opgelegd per 25 mei aanstaande. Alle bedrijven in Europa moeten zich daaraan houden en doen ze dat niet, dan riskeren ze een boete. Het houdt behoorlijk ingrijpende wijzigingen in voor hoe een bedrijf met persoonsgegevens van klanten en relaties mag omgaan. Je moet je bijvoorbeeld kunnen verantwoorden waarom je welke gegevens verzamelt en vastlegt en hoe je zorgt dat die gegevens beschermd blijven. En je mag niet méér verzamelen dan strikt noodzakelijk is voor je bedrijfsvoering. Maar, ik moet nog maar zien hoe goed bedrijven zich zullen houden aan de nieuwe wetgeving en hoe goed erop gecontroleerd gaat worden.

Tips voor veiliger internetten

Ik ga je een aantal tips geven waarmee jij je privacyniveau weer een stukje kunt opschroeven. Deze lijst is niet uitputtend en ik wil me geenszins voordoen als privacygoeroe. Ik ben zelf namelijk ook geen heilige en er zal vast veel te veel van mij bekend zijn bij bedrijven. Ik heb wel een aantal maatregelen genomen die ik graag met jou deel, zodat ook jij iets kunt verbeteren aan je privacy.

1. Stel je privacyinstellingen strenger in

Elk socialmediakanaal heeft privacyinstellingen. Zo ook Facebook. Denk eens na over wie wat van jou kan zien. Wil je dat elke willekeurige persoon al jouw foto’s, vrienden en berichten kan zien? Wil jij heel graag specifiek op jou gerichte advertenties zien op Facebook? Loop je instellingen een keer in de zoveel tijd door om te bekijken of het nog naar je zin is. De Consumentenbond heeft in elk geval handige instructies gemaakt voor Facebook. Ook LinkedIn, Instagram en welk socialmediakanaal je nog meer gebruikt, heeft privacyinstellingen die je kunt aanpassen.

Op de meeste moderne smartphones kun je bij de instellingen per app bepalen welke toestemmingen je afgeeft. Bijvoorbeeld toestemming tot het inzien van je contactenlijst of je camera. Onder sommige kom je niet uit omdat anders de app het niet doet. Zo moet je Instagram wel toegang geven tot je camera en opslag, anders kun je geen foto’s posten. Maar waarom zou je Facebook bijvoorbeeld toestemming geven tot je locatie? Nergens voor nodig! Uitzetten die hap. Ook bij deze apps is het verstandig om een keer in de zoveel tijd ze allemaal door te lopen. Als je een toestemming teveel uitzet, word je daar vanzelf op gewezen als je de app weer opent en kun je de toestemming opnieuw geven.

2. Deel niet meer persoonlijke gegevens dan nodig

Heel veel webshops stellen je privacy niet zo hoog in het vaandel en vragen véél persoonlijk informatie als je iets wil bestellen. Sommige vragen om je geboortedatum… echt?! En een telefoonnummer? Ik wil helemaal niet gebeld worden (het komt namelijk nooit gelegen), stuur maar een e-mail. De beste webshops zijn die waarvoor je geen account hoeft aan te maken. Daar worden je adresgegevens alleen gebruikt voor het opsturen van het pakketje. Als ik iets móet invullen omdat ik anders niet verder kom in het formulier, vul ik nepgegevens in, bijvoorbeeld neptelefoonnummer, 06-123456789. Heel zielig eigenlijk voor degene van wie dat nummer is, maar ja. Soms geef ik ook niet mijn volledige naam. Het bedrijf heeft tenslotte genoeg aan mijn adres om het pakketje te kunnen bezorgen. Als het bedrijf vervolgens gehackt wordt, ligt maar een deel van mijn data op straat.

De tip is kortom: bedenk op elke site waar om jouw gegevens wordt gevraagd: wat deel ik eigenlijk met wie en wil ik dat wel? Kan ik ook wegkomen met minder? Vaak wel!

3. Gebruik meerdere mailadressen met unieke wachtwoorden

Wil je je veiligheid verder opschroeven, dan kun je ervoor kiezen om voor elke website waar je gegevens moet invullen, een apart mailadres met apart wachtwoord aan te maken. Je kunt dit natuurlijk doen bij Google (Gmail), Yahoo of Microsoft (Hotmail), maar die bedrijven verzamelen en handelen in jouw data en zijn geïnteresseerd in waar jij je aankopen doet. Er zijn ook betaalde maildiensten die hele andere interesses hebben, die niet aan jouw persoonlijke gegevens geld verdienen. Het kost wat, maar dan heb je ook wat: privacy. Heb je een eigen website, dan kun je bij je hostingbedrijf vaak meerdere mailadressen aanmaken die niks extra’s kosten. Je kunt het jezelf nog iets makkelijker maken door alle mailboxen naar één box te laten doorsturen. En je weet natuurlijk allang dat je veilige wachtwoorden moet kiezen!

Alhoewel deze werkwijze de voorkeur verdient, vind ik het op dit moment teveel moeite en pas ik het dus niet toe.

4. Log altijd uit na gebruik

Ben je klaar met je account? Log dan uit. Ja, je moet dan wat meer moeite doen, maar het is écht veel veiliger. Facebook, Google en Microsoft volgen je internetactiviteiten namelijk als je ingelogd blijft op hun accounts. Wat ze precies kunnen verzamelen, is mij onduidelijk. En zelfs als je bent uitgelogd, ben je niet helemaal veilig. Ze kunnen je namelijk herkennen aan de combinatie van je browser, monitorgrootte, hostingbedrijf en nog een paar kenmerken. Tenzij je in een andere browser verdergaat (bij tip 6 meer over browsers). Bij Google kun je instellen dat het bedrijf je niet mag volgen na uitloggen. Ook kun je je afmelden voor Google’s metingen van webstatistieken, Google Analytics. Google had blijkbaar eerder door dan Facebook dat privacy echt nog wel een issue ging worden.

Je kunt het in- en uitloggen makkelijker maken door een wachtwoordentool als KeyPass of Lastpass te gebruiken waardoor je vervolgens ook snel weer ingelogd bent, met een druk op de knop.

Op mijn computer houd ik me strikt aan dit regime van in- en uitloggen en gebruik ik een wachtwoordentool. Maar op mijn smartphone vind ik het alweer lastiger om iedere keer uit te loggen en daarna weer te moeten inloggen in mijn apps. Daar is snelheid blijkbaar veel belangrijker dan veiligheid. Ik overweeg nog om in elk geval de Facebook-app van mijn telefoon te halen en voortaan Facebook open te hebben in een privévenster van een browser waar ik verder geen andere tabs in open. Dan heb ik het toch snel bij de hand en dan kan Facebook iets minder van mij volgen. Misschien ook iets voor jou?

5. Log nooit ergens in met je socialmedia-account

Lekker makkelijk hoor, om op een andere site gebruik te maken van je Facebook- of Gmailaccount, hoef je niet wéér een nieuw account aan te maken. Het betekent wel dat het account waarmee je inlogt, weer meer informatie over je heeft. En dat jouw Facebook-gegevens ook weer gedeeld kunnen worden met de site waarop je inlogt. Maak dus toch maar een apart account aan en sla je unieke wachtwoord op via een wachtwoordentool. Spreid je kansen!

6. Surf via een privévenster en gebruik meerdere browsers

Ken je dat, dat je een jurk bekijkt en dat die jurk je vervolgens overal op internet achtervolgt? Wil je niet door advertenties gevolgd worden? Gebruik dan tijdens het online shoppen een privévenster van je browser. Onder het menu in je browser kun je meestal kiezen voor een normaal venster of een privévenster. En wissel af in het gebruik van je browsers. Ikzelf gebruik afwisselend Firefox, Opera en Chrome. Deze zijn ook voor je smartphone beschikbaar.

Ik open Facebook op mijn computer meestal in een privévenster van een van de genoemde browsers waar ik op dat moment verder niks anders mee doe. Firefox heeft tegenwoordig een zogenaamde containerplugin (momenteel alleen voor de computer) beschikbaar, waarmee je zorgt dat Facebook als het ware niet buiten het tabblad met Facebook kan kijken. Je kunt dus veilig andere sites bezoeken met je browser zonder dat Facebook kan meekijken. Handig! Die komt er bij mij direct in.

Je kunt nog veel meer doen voor je privacy. Zoals gezegd is mijn lijstje niet uitputtend, maar wel een goed begin. Google zelf bijvoorbeeld eens op ‘privacy instellingen’ en je vindt allerlei sites die je daarbij kunnen helpen. Kies wel betrouwbare sites uit waar je je informatie vandaan haalt! Bijvoorbeeld deze.

Afbeeldingen via AJ Cann, Anthony Guintano, Juan Antonio Usero Canová, Julie Jordan Scott, Mark Burnett, Hans-B. Sickler en Holly Victoria Norval.

Online manipulatie: wat jij daarover moet weten

19 februari 2018 door Natalie Hensen 6 Reacties

We worden dagelijks geconfronteerd met nepnieuws en kijken er al niet eens meer van op. Maar online manipulatie gebeurt ook veel subtieler en zorgt voor een ‘nieuwe waarheid’. Hoe zit dat en wat doen we eraan?

Steeds meer word ik me bewust van het bestaan van online manipulatie. En dan bedoel ik niet de irritante en overduidelijke banners op webpagina’s. Ook niet de jassen die je na een zoektocht blijven achtervolgen online. En ook niet het nepnieuws dat via onder andere social media als Facebook verspreid wordt. Ik bedoel manipulatie van de waarheid. Onderzoek X over onderwerp A toont B aan, maar onderzoek Y over onderwerp A toont C aan. Welke van de twee is nou de waarheid? Het blijkt mogelijk om te sturen op waar jij op uitkomt in jouw online zoektocht naar de waarheid.

Windmolens op zee

Stel, je wilt de discussie die in Nederland regelmatig de kop opsteekt over het plaatsen van windmolens op zee, uitpluizen. Wat zijn de standpunten van voor- en tegenstanders en wat komt er uit wetenschappelijk onderzoek op dit onderwerp? Je gaat aan de slag in een zoekmachine met bepaalde zoekwoorden. En stel nu dat je een lobbyist bent vóór windmolens. Je kunt vooraf al bedenken welke zoektermen mensen zullen gebruiken die willen uitzoeken hoe het precies zit met die windmolens op zee. Dan kun je er ook voor zorgen dat op die zoektermen bepaalde resultaten hoog in de zoekresultaten verschijnen. Zoekresultaten die jou als lobbyist goed uitkomen. Dit is mogelijk en gebeurt ook op dit moment. Hoe?

SEO in optima forma

Het antwoord op de hoe-vraag is niet eenvoudig te geven. En is voor een deel ook nog schimmig, onbekend. Je moet er uitstekende kennis van zoekmachines en zoekmachineoptimalisatie (SEO) voor hebben. Hoe zorg je ervoor dat jouw webpagina goed scoort? Zoekmachines zoals Google willen graag relevante informatie bieden aan gebruikers. Elke (goede) online marketeer en communicado weet hoe het werkt: je maakt je webpagina relevant door waardevolle content aan te bieden die aansluit bij wat de gebruiker zoekt. Het helpt daarbij als relevante andere websites naar jouw webpagina linken op de juiste termen (= linkbuilding). Je kunt als online manipulator deze relevante websites verzamelen en er reacties op achterlaten die linken naar jouw webpagina. Zoekmachines nemen die linkjes mee in de waardering van jouw content.

Een uitgestippeld kruimelpad

Nepnieuws bedoeld om je mening te beïnvloeden is vergeleken met deze SEO-methodiek kinderspel. Het gaat namelijk om echte wetenschappelijke onderzoeken en wie ben jij om die in twijfel te trekken? Alleen heeft iemand voor jou bepaalt welke van die onderzoeken jij vindt met je zoekopdracht. Er is voor jou als het ware een kruimelpad uitgestippeld. Want je bent voorspelbaar in je zoekopdrachten. Een compleet beeld krijgen van windmolens op zee was nog nooit zo moeilijk! En stel nou dat jij een journalist bent van een groot mediabedrijf dat over dit onderwerp een gebalanceerd artikel wil schrijven. Ik wens je veel succes.

Wat doe ik eraan?

Nou, niet veel helaas. Bedrijven en organisaties betalen waarschijnlijk grof geld voor het manipuleren van jouw zoekresultaten en jij hebt daar geen zicht op. Je moet je dus altijd afvragen bij een zoekopdracht: ben ik nu gemanipuleerd? De advertenties die je bovenaan ziet staan, zijn overduidelijk betaalde zoekresultaten, maar de subtiele manipulatie zie je niet. Een maatstaf om aan te houden: hoe groter het maatschappelijke of politieke of economische belang, hoe groter de kans dat er sprake is van online manipulatie. Het is de nieuwe waarheid waarmee we moeten leven. Bewustwording van het feit dát je beïnvloed wordt online, is in elk geval een eerste stap.

Meer weten over online manipulatie en de nieuwe waarheid? Luister dan de podcast (39 min.) hieronder die Kim Dik en ik voor Savvy Ladies opnamen met expert op het gebied van online beïnvloeding, Peter van der Graaf van Booming.

Plaatje via Kin Lane.

Webgrrl in 2017: meer balans!

31 december 2017 door Natalie Hensen 4 Reacties

Alweer een jaar voorbij en dus tijd om terug te kijken naar mijn zakelijke jaar 2017. In deze blog sta ik stil bij wat ik heb gedaan en wat ik ervan vond. En hoe ik ga zorgen dat 2018 een nóg leuker jaar wordt!

Nieuwe traditie: aan het einde van het jaar terugkijken naar welke avonturen ik dat jaar met mijn bedrijf heb beleefd. In 2016 begon ik daarmee en nu is het tijd voor de editie over 2017. Het was een overzichtelijker jaar dan 2016: ik deed een paar grote opdrachten, weinig daaromheen, vond enige balans in privé en werk. Maar ik constateer ook dat het nog beter kan.

Grote opdrachten

In 2016 ontdekte ik dat ik ad interim-werk leuk vind. Je springt in op een afdeling met een concrete opdracht waarmee je de organisatie verder helpt. Je bent dan vooral bezig met je expertise delen en concrete resultaten boeken. Ondertussen neem je een kijkje in de keuken van de organisatie en leer je zelf ook weer. Je bent wel betrokken bij wat er gebeurt op een afdeling en in een organisatie, maar niet te veel.

Grote opdracht bij ZonMw

In 2017 liep de opdracht bij ZonMw, die eind 2016 startte, nog door. Ik werkte daar als medewerker social media. De opdracht hield in het op poten zetten van de monitoring voor social media. Daarnaast heb ik workshops gegeven en veel geadviseerd over socialmediacontent. De communicatieadviseurs en redactieleden konden na mijn vertrek nog betere content voor social media verzorgen. Uiteindelijk vonden ze een nieuwe vaste medewerker social media waardoor mijn diensten overbodig werden in mei.

Grote opdracht bij gemeente Zaanstad

Vanaf half augustus ging ik aan de slag bij de gemeente Zaanstad, als contentspecialist of senior redacteur of geef het beestje maar een naam. Mijn taak: het verzorgen van content (krant, nieuwsbrief, websites, social media, intranet) voor de communicatieadviseurs van het stedelijk domein. Onder dit domein valt een aantal onderwerpen waar een gemeente mee te maken heeft, zoals gebiedsontwikkeling, milieu, verkeer, economie en de omgevingswet. De opdracht zou aan het einde van het jaar aflopen, maar is verlengd in 2018.

Kleinere opdrachten

Een opdracht die al sinds de start van mijn ondernemerschap doorloopt, is het communitymanagement wat ik doe voor de Vakantiefietser. Het houdt in dat ik gemiddeld drie uur per week besteed aan het verzamelen en inplannen van content voor de Facebook-pagina. Daarnaast schrijf ik ook mee aan content voor op de website. Het is een mooie vaste klus die ik graag weer wil verlengen in 2018, ook omdat de pagina steeds beter loopt. En dat zónder één enkele advertentie. Daar krijg je energie van!

Verder schreef ik in de eerste helft van 2017 nog een commerciële blog bij Content Collective, over het steeds meer op elkaar lijken van socialmediakanalen. Het waren geen opdrachten maar betekenden wel een flinke tijdsbesteding in 2017: het bezoeken van en bloggen over The Social Conference, The Next Web en Digital Marketing Live.

Vrije tijd

Misschien is het je tijdens het lezen opgevallen dat ik tussen mei en augustus geen grote opdracht had. Tijd voor de balans die ik mezelf voorgenomen had dus! Mijn tempo ging inderdaad een tandje naar beneden. Ik bezocht vrienden aan wie ik me nog net niet opnieuw moest voorstellen, begon een cursus en werkte aan een socialmediagids voor op mijn website. En nee, die is nog niet af en die cursus ook niet. Ondertussen hield ik stevig contact met detacheringsbureaus die allerlei leuke opdrachten hadden. Hoe verder in de zomer we kwamen, hoe minder opdrachten er open stonden. En toch had ik opeens per half augustus een nieuwe opdracht. En dan moet je weer even schakelen: het tempo gaat weer omhoog, alles wat je ook nog had willen doen, gaat op de lange baan. Maar mijn vakantie bleef wel staan!

Balans? Kan nog beter!

Mijn voornemen voor 2018 is nóg strenger te zijn in het selecteren van de grotere interimopdrachten en dan vooral het aantal uren. Ik heb naast die kantooruren nog zoveel andere uren die ik elke week maak (boekhouding, acquisitie, website, etc.) dat ik al snel overvol raak. En ik wil flexibeler zijn, vaker met mijn taalmaatje en familie/vrienden kunnen afspreken, maar ook open kunnen staan voor nieuwe kortlopende klussen. Meer blogs kunnen schrijven. Mezelf verder kunnen ontwikkelen.

Mijn voornemen voor 2018 is dus eigenlijk gelijk aan die van 2017: nóg meer balans tussen werk en alle andere belangrijke zaken in mijn leven. Op naar een mooi 2018 en dat wens ik jou natuurlijk ook toe!

Foto van Susanne Nilsson.

The Next Web Conference 2017: zon- en schaduwzijde van technologische vooruitgang

31 mei 2017 door Natalie Hensen 4 Reacties

De technologische ontwikkelingen gaan snel en hebben veel invloed op ons werk en leven. Steeds vaker hoor je termen als artificial intelligence, virtual reality, augmented reality, mixed reality, computer vision, automation, data en machine learning. Dit zijn dan ook de meestgehoorde termen tijdens de presentaties op The Next Web Conference in het Westerpark in Amsterdam.

In twee dagen tijd woonde ik twintig praatjes van zo’n twintig minuten per stuk bij. De één inspireerde mij meer dan de ander en de onderwerpen liepen sterk uiteen. Ik neem je in deze blog mee langs de belangrijkste lessen die ik tijdens dit congres geleerd heb.

Artificial intelligence wordt machine learning

Meerdere sprekers heb ik horen zeggen dat artificial intelligence (AI) een verkeerd gebruikte term is. Een apparaat is namelijk niet intelligent tenzij je het léért om intelligent te zijn. Een stap verder gaat machine learning (ML). Met deze technologie maak je machines die zelflerend zijn. Denk bijvoorbeeld aan Facebook dat door middel van algoritmes leert wat jij leuk vindt en je steeds meer van dat leuks voorschotelt.

AI is wat mij betreft gewoon een verzamelnaam voor alle slimme dingen die we apparaten kunnen laten doen. Het gaat uiteindelijk om wat je daarmee kunt bereiken, waar je mensen mee kunt helpen. Zoals bijvoorbeeld met het inmiddels niet zo nieuwe meer internet of things.

Internet of things: data is the new oil

Internet of things

Apparaten die verbonden zijn met internet: daar draait internet of things (IOT) om. Ze kunnen daardoor meer dan apparaten die alleen elektriciteit gebruiken. Volgens Mikko Hypponen (F-Secure) zijn al onze apparaten straks verbonden met internet, want data is the new oil. Bedrijven zijn maar wat blij met de gebruikersdata van onze apparaten. Het belangrijkste risico van IOT is natuurlijk gehackt worden via die apparaten. Dit risico kan ontstaan door een fout van de maker, maar ook door de consument die het apparaat niet goed instelt. Want wie leest tegenwoordig nog een gebruiksaanwijzing? De oplossing volgens Hypponen: leg een veilig thuisnetwerk aan van al je apparaten. Hij bedacht trouwens ‘Hypponen’s law’:

Whenever an appliance is described as ‘smart’, it’s vulnerable.

Computer vision technology: beeldtechnologie

Veelbelovend vond ik computer vision technology. Deze technologie helpt computers iets van beeld te begrijpen en daar dan op voort te borduren. Bijvoorbeeld zelfrijdende auto’s die anticiperen op wat er in hun omgeving te zien is. Danny Lopez (Blippar) ziet mogelijkheden voor deze technologie in:

Verkeer (zelfrijdende auto’s zijn al bijna gewoon)
Gezondheidszorg (AI robotverpleegkundigen, voorspellende data)
Onderwijs (AR brengt boeken tot leven)
Training & productie (digitale content vult de training aan)
Marketing & entertainment (AI brengt producten tot leven)

Lopez gaf een marketingvoorbeeld. Hij koppelde zijn smartphonescherm aan het grote scherm, opende de app Blippar en hield een blikje cola voor zijn camera. Vervolgens zagen we (augmented reality) een laag over het blikje verschijnen en kreeg je de mogelijkheid muziek te luisteren. De echte doorbraak van deze technologieën is al een tijdje aan de gang en zal nog wel een paar jaar duren.

Gezondheidszorg anno 2017

De gezondheidszorg timmert op technologisch vlak ook al even aan de weg, zo bleek uit voorbeelden die Lucien Engelen (REchape Center Radboud UMC) liet zien. Denk aan oordopjes met 28 sensoren, continue monitoring van je lichaam via apps en virtuele assistent Nadia. Hij deed een oprechte oproep aan het publiek om kennis en creativiteit in zijn centrum te komen delen.

Socialmediadata: slecht bruikbaar

Kunstmatige intelligentie en machineleren, prima, maar: hoe intelligent kun je het algoritme van Facebook eigenlijk noemen, als je telkens meer uit je eigen filterbubbel krijgt voorgeschoteld? Volgens Kodi Foster (Viacom) kun je niet zoveel met de data van Facebook en andere social media die werken op basis van algoritmes. Het gevaar van uitgaan van die data is dat je je doelgroep niet begrijpt, zoals bleek toen Pepsi met hun reclamefilmpje onlangs totaal de mist in ging. De oplossing: ouderwets onderzoek doen.

Conflict zorgt voor vooruitgang

Ook Alexander Klöpping bespreekt de filterbubbel. Hij zegt dat mensen zich er lekker in voelen, dat ze het gevoel hebben ergens bij te horen. Wat hij met Blendle probeert, is naast dat fijne gevoel ook conflict te veroorzaken. Dat doet hij door artikelen voor te schotelen aan zijn lezers die niet in die bubbel passen. Volgens hem lezen mensen het nieuws enerzijds om ergens bij te horen en anderzijds om vooruit te komen. Dat laatste doe je door iets te lezen wat je normaal niet zou lezen.

AI is een supermacht

Artificial intelligence

Is AI gevaarlijk? Volgens Siraj Raval (The Siraj Raval Company) wel. Het is een supermacht waar we voorzichtig mee moeten omgaan. Het gevaar schuilt in moordlustige robots en manipulatie door fake news. De ontwikkelaars die de technologie gebruiken, bouwen in die apparaten hun eigen waarden in, waardoor deze als het ware bevooroordeeld worden. Bijvoorbeeld over wat normaal menselijk gedrag is. En dát is natuurlijk voor discussie vatbaar. Door bewustwording te creëren voor AI en mensen erover te leren, kunnen we zorgen dat het iets van de massa wordt, dat we het leren te vertrouwen. We moeten AI democratiseren volgens Raval, die zijn praatje afsloot met, jawel, een rap.

Nieuwe technologie is verslavend en leidt af

Aan die technologische vooruitgang zitten ook persoonlijke gevaren: het leidt af en is verslavend, volgens Nir Eyal (auteur van ‘Hooked’). Een tijdje terug schreef ik al eens een blog over smartphoneverslaving. Echt verslaafd zijn maar weinig mensen, maar eigenaren van socialmediaplatformen kunnen precies zien wie die verslaafden zijn. Zij hoeven maar te kijken naar de doorgebrachte tijd op het platform.

Slide van presentatie Nir Eyal over Facebook-verslaving

Waarom sturen zij die mensen geen berichtje om hulp aan te bieden? Misschien zou het product wel beter worden als verslaafden geholpen worden. Afleiding is een ander probleem. Dat we afgeleid worden, is niet onze schuld. Producten worden steeds beter. Het is wèl onze verantwoordelijkheid om hier goed mee om te gaan. We moeten ons gedrag aanpassen aan de nieuwe technologische oplossingen. Haal bijvoorbeeld prikkels weg door gebruik te maken van speciale Chrome-extensies voor Facebook (bijv. Friends Feed) en YouTube. Apps om je te helpen: Pocket Points en Freedom. Meer over onze smartphoneverslaving in het recente NRC-artikel van Wouter van Noort.

Tijd om weer zelf de baas te zijn

Nog meer tips om afleiding te weerstaan komen van Jocelyn Glei (auteur van ‘Unsubscribe’). We zijn volgens haar heel goed geworden in tijd maken voor wat zij noemt ‘busywork’ en slecht in tijd maken voor ons beste werk. De tools zijn onze bazen geworden. Tijd om de rollen om te draaien.

Identificeer je echte beloningen: social media zijn als een gokmachine, je weet niet wat je krijgt en soms win je iets goeds. Schrijf op (print uit, hang op) wat het grote plaatje is voor jou in de komende drie maanden. Maak ’s avonds al een to-do-lijst voor de volgende dag.
Creëer voortganghacks: we zijn verslaafd aan busywork, we zijn geprogrammeerd om taken af te handelen, zoals een mailbox leegmaken. Houd je voortgang bij in aantallen en etaleer je vooruitgang.
Oefen met ‘nee’-zeggen: we zitten vast in overal maar op reageren. Daardoor doe je nooit wat je eigenlijk wil doen. Zeg niet meer ‘ik kan dat niet’ maar ‘ik doe dat niet’, want dat is sterker. Maak een lijst van dingen die je niet meer doet, omdat die teveel aandacht van je vragen. Productiviteit draait om wat je nìet doet.

Tot slot: 7 marketinglessen

Een aantal sprekers vertelde inspirerende verhalen over hoe zij, vaak met behulp van technologie, succesvol zijn geworden met hun bedrijf. Ik verzamelde de volgende eye-openers voor je:

Nieuwe technologieën als AI kunnen zorgen voor betere klantervaringen met je app. En daardoor voor hogere betrokkenheid (Daniëlle Levitas, App Annie).
ASO staat voor App Store Optimization: zorg dat je app goed gevonden wordt in de appstores van de verschillende platformen (Daniëlle Levitas, App Annie).
Elke klant is een influencer. Behandel klanten dus ook zo, waardeer hun meningen. Hierdoor faciliteer je het digitale gesprek (Emily Weiss, Glossier).
Robbert van de Corput, a.k.a. DJ Hardwell, had een groot aantal tips voor zijn publiek over hoe hij zover met zijn carrière is gekomen. De rode draad in de vijftien tips: geef gratis content weg, gééf aan je fans.
De laatste tijd zijn veel merken saai geworden. Zeg niet let’s do the minimal viable product maar gooi er fun en liefde in! Passie! (Brian Collins, Collins)
AI en influencers zijn een mooie combinatie volgens Ryan Detert (CEO Influential). Het voelt namelijk niet als reclame. Je kunt met AI bijv. visuele herkenning doen van je merk en de omgeving, maar ook gezichtsherkenning (blij, fronsend). Het zoeken in video is de toekomst van AI.
De tijd is aangebroken voor merken om een standpunt in te nemen, ergens voor te staan (David Karp, Tumblr). Het is een logische volgende stap in het bedienen van je community. Tumblr heeft haar community uitgelegd wat netneutraliteit is, waarom het belangrijk is en hoe mensen kunnen bijdragen in de bescherming ervan.

Ik ben heel benieuwd hoe jij de technologische vooruitgang ziet, nadat je dit alles hebt gelezen. Zie je de toekomst zonnig tegemoet of juist met angst en beven? Laat je reactie hieronder achter!

Deze blog verscheen eerst op 42bis.nl.

De 11 lessen van The Social Conference 2017

31 maart 2017 door Natalie Hensen Reageer

The place to be voor alle social strategen die Nederland rijk is: The Social Conference in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Dus (!) ik was erbij op 23 maart en noteerde voor jou een aantal eyeopeners en open deuren.

The Social Conference 2017 in het kort: de tiende editie, zestien deelsessies, veel pauzetijd, veel trappen, goede lunch, veel gesponsorde sprekers, weinig echt innovatiefs en ons-kent-ons. Maar wat heb ik nou geleerd van deze conferentie waar jij misschien ook wat aan hebt? Ik kwam uit op 11 lessen.

Les 1: je moet meebewegen in de huidige wereld want: digital darwinism

Het gaat hard met de introductie van nieuwe technologieën (virtual & augmented (blended!) reality, internet of things, wearables). Het is lastig voor bedrijven om in deze tijd van ‘digital darwinism‘ mee te gaan. Toch is het volgens Ronald van Schaik van het bureau Kaliber nodig om mee te bewegen in deze nieuwe wereld, ook al weten we de langetermijneffecten van al die nieuwigheden niet. Hij liet zijn publiek een aantal voorbeelden zien van merken die op een innovatieve manier omgaan met deze nieuwe technieken: het Chinese Alibaba dat via livestream een modeshow organiseerde waarbij je direct de spullen kon kopen (“see now, buy now“); de app Pokémon Go zorgde voor het doordringen van virtual reality bij het brede publiek; Rimmel voerde gezichts- en productherkenning heel ver door en kan de gebruikte producten op iemands gezicht herkennen. Van Schaik’s punt is: blijf experimenteren en de wereld als een kind ontdekken!

Les 2: online handhaving is nog toekomstmuziek

Bij de politie zijn ze eigenlijk al lang bezig met inzetten van social media: in 2009 startten de eerste wijkagenten op Twitter. Inmiddels zijn er duizenden Twitter-accounts, honderden Facebookpagina’s, flink wat Instagram- en ook een paar Snapchat-accounts van (wijk)agenten in de lucht. Wat ze ermee willen bereiken: verbinding met de burger, extra ogen en oren (burgerparticipatie) en een inkijkje in het politiewerk. Het nieuwste experiment is agent Jan-Willem Schut die vlogt op YouTube. De politie staat nog voor flink wat uitdagingen om voorbij de pioniersfase te komen. Zo is meer tijd, geld en middelen nodig, webcare moet georganiseerd worden en er moet meer balans in de berichten komen. Gaat de politie ook online handhaven en bijvoorbeeld boetes uitdelen voor wetsovertredingen online? Dat is nog toekomstmuziek, maar spreekster Melanie Zwama (haar slides!) sluit het niet uit.

Les 3: wij zijn emotionele wezens (dus speel daarop in)

Toon ons een filmpje waarin robots geschopt en geslagen worden en we reageren vol afschuw. Gek eigenlijk hè? De verklaring is dat wij nou eenmaal emotionele wezens zijn. De hele wereld kan veranderen maar dit blijft altijd een feit, aldus Ronald van Schaik. Judith ten Bokkel van Kantar TNS (voormalig TNS NIPO) had een mooi cijfer over emotie uit de studie ‘Connected life‘ onder 70.000 consumenten wereldwijd: emotie is voor 50% bepalend voor de klantbeleving. En, kort gezegd: als een klant een positieve emotie ervaart, zorgt dit voor een langetermijnherinnering die zorgt voor een positieve relatie met het merk en toekomstige uitgaven. Als goed voorbeeld gaf ze hierbij Coolblue, die werkelijk álles doet voor een positieve klantbeleving. Denk bijvoorbeeld aan de confettivellen om over de pakketbezorgers uit te strooien zodat de bezorging van jouw pakketje echt een feestje wordt.

Les 4: bedenk eerst: wat kan ik aanbieden en waar zit mijn doelgroep?

Voor je in middelen denkt, moet je je strategie op orde hebben. Een open deur zou je zeggen, maar je zou bedrijven de kost moeten geven die tóch met alle nieuwe hippe socialmediakanalen meedoen omdat ze denken dat het erbij hoort. Judith ten Bokkel legde uit dat we met z’n allen van steeds meer platformen gebruikmaken, elk met een ander doel. LinkedIn voor je zakelijke netwerk, Facebook voor familie en vrienden, Twitter voor tijdens Wie is de Mol of Boer Zoekt Vrouw, Snapchat voor de lolletjes met je vrienden. Volgens Ten Bokkel moet je eerst bedenken wat je te bieden hebt aan producten en diensten en vervolgens waar je doelgroep zit. Dan pas kijk je naar welke kanalen daar het beste bij passen. Logisch, maar toch.

Les 5: zorg voor een consistente merkbeleving

Nogmaals een wijze les uit het verhaal van Judith ten Bokkel (bekijk haar slides!): zorg voor een consistente merkbeleving. Een flinke groep consumenten blijkt namelijk een verschil in merkbeleving offline en online te ervaren. Oftewel, klopt het beeld dat je online uitstraalt wel met wat je offline, bijvoorbeeld in je winkel of op bezoek bij je klant, laat zien? Van de 16-24-jarigen merkt 36% het verschil tussen offline en online op. Dit schaadt natuurlijk de mate waarin je echt, authentiek, overkomt op je klant. Consistentie is dus belangrijk!

Les 6: Snapchat: geschikt voor actiemarketing

In een zogeheten ‘Battle of the Networks’ streden vier experts op verschillende visuele kanalen met elkaar: Snapchat (Luuk de Haardt), Instagram (Kirsten Jassies), Pinterest (Maarten Bierman) en YouTube (Mark Buissink). Elk van hen presenteerde een eigen case waar de rest vervolgens op kon reageren. Leuke opzet! De case over Snapchat draaide om een campagne van GOGO Tours waarbij ‘snappers’ bijvoorbeeld zichzelf moesten vastleggen op de door GOGO bedoelde locaties. Het doel ervan was de jongeren het merk als vriend laten beschouwen en dat lijkt gelukt. De foto’s en filmpjes van de jongeren werden door GOGO weer gepubliceerd waardoor het meer werd dan 1-op-1-communicatie. Mark Buissink merkte terecht op dat Snapchat goed is voor actiemarketing, voor iets in het hier en nu. Wil je méér op langere termijn, dan is ‘zijn’ YouTube een geschikter kanaal.

Les 7: Pinterest is geen social platform

Een e-commerceplatform of visuele zoekmachine, zo noemde Maarten Bierman het door hem geliefde Pinterest in de ‘Battle of the Networks’. Huh, is het geen social network dan? Nee, want mensen praten er niet of nauwelijks met elkaar, zoals ze dat juist wel op Instagram doen, volgens Kirsten Jassies. Op Pinterest komen mensen om iets te kopen. Als bedrijf zit je daar dus om te verkopen en om gevonden te worden. Bierman wist er overigens nog aan toe te voegen dat 60% van de Nederlandse ‘Pinners’ man is, in tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt, dat er voornamelijk vrouwen te vinden zijn. Ook noemde hij 4,5 miljoen gebruikers. Ik kan beide cijfers helaas nergens terugvinden (ook niet in het cijferoverzicht op Marketingfacts) dus neem ik ze niet per definitie voor waar aan.

Les 8: een community: meer dan alleen support

Volgens Robert van Hoesel (van Crowded, aanbieder van eigen communityplatformen) is het een nieuw inzicht voor veel bedrijven: dat je méér kunt met je community dan alleen support bieden. Bij een supportcommunity stel ik me dan bijvoorbeeld een forum van een telefoniebedrijf voor waar klanten hun vragen stellen én beantwoorden. Prima om die bedrijven op te roepen meer uit hun community’s te halen dan het supportdeel. Er valt zoveel meer met community’s te doen namelijk. Maar Van Hoesel vergat voor het gemak dat er legio kleinere bedrijven zijn die op fantastische wijze gebruik maken van community’s op social kanalen, zoals Instagram of Facebook. Hij zette in zijn verhaal deze social community’s compleet aan de kant en gaf alleen de vele voordelen aan van een communityplatform zoals hij ze aanbiedt: lekker veel controle, meer data, je eigen eilandje. Prima hoor, maar ik bouw ondertussen rustig verder aan mijn succesvolle Facebook-pagina (zónder advertenties).

Les 9: vertel verhalen die gesprekken starten

De meest inspirerende spreker van de dag was voor mij de Britse Jamie Maple van het bedrijf Wilderness. En niet alleen door zijn enthousiaste manier van vertellen. Het was de inhoud, de oneliners die ieder voor zich raak waren (bekijk zijn slides). Bijvoorbeeld: “everyone on social is a brand“, “social is not a broadcast medium“, “social is alive & well when users post” en de uitspraak die mij het meest triggerde: “Make sure that the stories you tell spark a conversation“. In deze sessie ging het pas écht over community’s en hoe je die levend krijgt. Vertel verhalen die duidelijk maken waaraan je je publiek wil laten denken. De allerbelangrijkste metric: engagement (niet bereik dus, wat ik wel veel gehoord heb deze dag). Zijn mensen betrokken bij je community, je merk, dan vertellen ze het aan hun peers en zo groeit de community en dus de betrokkenheid.

Les 10: “There is no silver bullet” op social

En de grap is, er is niet één succesvolle aanpak te noemen, want: “Different audiences want different things from different brands“. Elke klant is maatwerk. Hoe doe je dat dan? Uitproberen en meten wat het doet. Data zijn hierin superbelangrijk. Wilderness duikt vóór het eerste gesprek met een potentiële klant al in de data om te ontdekken wat ze uiteindelijk voor die klant zouden kunnen bereiken. Adverteren doen ze weinig, alleen soms om iets een boost te geven. Nog een goeie tip: heb je een post die het waanzinnig goed doet en trek je veel nieuwe fans aan, zorg dan dat je volgende bericht ook heel goed is, anders zijn veel van die nieuwe snel weer afgehaakt.

Les 11 : Influencers vs relevante content: content wint!

Tot slot: tijdens meerdere sessies viel het woord influencermarketing. Vaak noemden sprekers het inzetten van influencers dé magische formule tot succes in je marketingcampagnes. Totdat contentmaker/creator en businessvrouw Anna Nooshin het podium betrad en zei dat ze een hekel had aan het woord influencers. Zij streeft ernaar commercie op een authentieke manier neer te zetten. Mensen kunnen namelijk heel goed door bullshit heenprikken. Nooshin werkt graag samen met bedrijven met wie zij waarde kan creëren: zij wil namelijk geen gratis spulletjes ontvangen, maar een bedrijf runnen. Vandaar dat zij zichzelf bij het voorstellen contentmaker noemde en niet influencer: content wint!

Was jij ook op The Social Conference en heb je nog andere dingen geleerd? Laat ze dan hieronder achter en help je medemens!

Deze blog verscheen eerst op 42bis.nl

In 3 stappen starten met social media voor je bedrijf

7 maart 2017 door Natalie Hensen 4 Reacties

Jouw klanten brengen een groot deel van hun tijd door op social media. Wil je daar zijn waar je klanten ook zijn, dan kun je dus maar beter met social media aan de slag. Communicatie via socialmediakanalen kan veel goeds doen voor je bedrijfsresultaten, maar hoe pak je dat het beste aan? Met deze drie stappen.

1. Begin bij je bedrijfsstrategie

Omdat je wil dat jouw inzet op social media geen verspilde tijd is maar dat het zal bijdragen aan je bedrijf, moet je daar ook beginnen. Wat is de missie van je bedrijf en wie is je doelgroep? Je doelgroep is de groep klanten op wie je je richt met je bedrijf. Je richt je op een groep mensen die eenzelfde soort behoefte hebben, bijvoorbeeld alle mensen die van vanilleijs houden. En wat is het dat jij je klanten wil overbrengen, je boodschap? De antwoorden op die vragen vormen de basis voor je socialmedia-inzet. Twee voorbeelden.

Kapperszaak

Stel je hebt een kapperszaak in een middelgrote stad met als doelgroep jonge, hippe mensen in die stad (bijvoorbeeld omdat je dat zelf ook bent). Het is je missie om mensen blij te maken met superhippe kapsels. Welke boodschap wil je dan overbrengen? Combineer je missie met je doelgroep en je hebt het antwoord. Jij wil overbrengen dat je the place to be bent voor lokale hipsterjeugd. Jij stijlt hun haar volgens de laatste trends en helpt ze bij het hooghouden van hun toffe imago.

Bouwmarkt

Stel je hebt een bouwmarkt en je verkoopt duurzame, kwalitatief goede producten die je nodig hebt als je gaat klussen. Jij bent vrouw en je weet dat veel vrouwen klussen in huis een uitdaging vinden. Ze kunnen wel wat hulp gebruiken en goede producten helpen daar ook bij. Jouw missie is om vrouwen te verleiden tot aankoop van goede spullen die weliswaar duurder zijn, maar ook langer meegaan door de hogere kwaliteit. Je doelgroep is vrouwelijke klussers in heel Nederland die niet voor de laagste prijs kiezen maar voor duurzaamheid gaan. Je communicatie draait dan om het uitdragen dat jij er bent voor vrouwen die hun klussen graag zelf willen doen, met een beetje hulp.

2. Kies je kanalen

Het is helder wat je wil bereiken bij welke doelgroep en waar je je communicatie op wilt inzetten. De vraag is nu welk socialmediakanaal jou daarbij kan helpen. Heb je vaak nieuws te delen, dan is Twitter jouw kanaal. Wil je graag veel interactie met je doelgroep en een community opbouwen waarbij jij in het middelpunt staat, dan is Facebook jouw kanaal. Wil je vooral laten zien wat je kan, dan is Instagram misschien wel het beste kanaal voor jou. Vertaal dus wat jij wil bereiken naar welk socialmediakanaal (of -kanalen) daar het beste bij past. Ik ga weer even naar de twee voorbeelden van net.

Kapper: Instagram en Facebook

Je hebt met je kapperszaak lang niet elke dag nieuws te vertellen, maar je wil wel graag een band opbouwen met klanten en potentiële klanten. Ook wil je graag laten zien hoe hip je kapsels zijn en hoe leuk je zaak is. Je kiest dus voor Instagram, Facebook en eventueel Pinterest. Op Instagram kun je foto’s en video’s delen van de hipste kapsels die in jouw zaak geknipt worden, van de gezellige borrels en de leuke mensen die er werken en over de vloer komen. Op Facebook deel je ook foto’s en video’s maar ook ander haargerelateerde nieuwtjes, zodat je daar een community kan opbouwen en je gezien wordt als dé hippekapselsautoriteit in Amstelveen en omstreken. Het socialmediakanaal Pinterest is ook zeer geschikt voor goed beeldmateriaal, maar kun je laten als je je handen al vol hebt aan Instagram en Facebook.

Bouwmarkt: Twitter en Facebook

Je wil de vrouwelijke klussers niet alleen helpen aan goede, mooie producten, maar ook met tips en advies. Social media zijn daar bij uitstek geschikte middelen voor! Je kiest voor Twitter en Facebook en richt een team in voor de online klantenservice (webcare). Niet alleen overdag maar juist ook ’s avonds en in het weekend zit er iemand klaar die klusvragen kan beantwoorden. Twitter is er voor de snelle vragen van klussers, Facebook voor de uitgebreidere kwesties waar vrouwen mee zitten. Je post daar ook regelmatig how-to-filmpjes, waarin je stap voor stap uitlegt hoe een bepaalde klus gedaan wordt. De vrouwelijke klussers zullen op Facebook een community vormen en elkaar ook gaan helpen. Natuurlijk kun je nog meer kanalen inzetten, zoals Snapchat en Pinterest, maar je kunt je voor nu beter focussen op een paar kanalen goed doen.

3. Bouw je online aanwezigheid op

Je hebt de socialmediakanalen gekozen waar voor jou het meeste uit te halen valt. En nu? Nu ga je aan de slag! Plaats je updates op jouw kanalen en schroom niet om dit rustig op te bouwen. Je hoeft niet direct alles uit de kast te halen en zeven dagen per week berichten te publiceren. Begin met het opbouwen van een volger-/fanbestand en plaats een paar berichten per week. Houd nauwlettend in de gaten hoe je berichten presteren: bij welke is het bereik én de interactieratio hoog en bij welke juist laag? Twitter, LinkedIn, Facebook en Pinterest hebben eigen analysemodules om deze cijfers bij te houden. Je zult steeds beter weten waar jouw doelgroep warm voor loopt en waarvoor juist niet en zo word je dus steeds succesvoller in het inzetten van social media. En dat hoeft dus niet met dure campagnes. Als jij goede content publiceert, groei je vanzelf!

Strategie, kanaalkeuze, opbouwen

Voor het starten met social media als bedrijf zijn drie stappen essentieel: bedenk wat je strategie is, wat je aan wie te vertellen hebt; kies vervolgens de kanalen die daarbij passen. Tot slot: ga aan de slag en experimenteer gerust met berichten tot je de juiste formule hebt gevonden.

Waarom ik nooit meer reviews zal schrijven (met dank aan TripAdvisor) – deel 2

14 februari 2017 door Natalie Hensen 11 Reacties

De dag die je wist dat zou komen: het vervolg op mijn blog over de geweigerde Tripadvisor-reviews. Na het schrijven van die blog, stuurde ik de twee geweigerde reviews nogmaals in. En wat blijkt: Tripadvisor heeft er nu doodleuk ‘waarderingen’ van gemaakt, in plaats van beoordelingen.

Ik ben in oktober 2016 op vakantie geweest naar Andalusië, Spanje en wilde graag over een paar restaurants/hotels die ik heb bezocht, een review achterlaten. Ofwel om te laten zien hoe fijn het er was, ofwel om mensen op vriendelijke wijze te waarschuwen. Dus stuurde ik beoordelingen in naar Tripadvisor. Twee ervan werden niet geplaatst zonder tekst of uitleg. Naar mijn idee had ik aan de richtlijnen voor reviews voldaan. Ik liet het er niet bij zitten en stuurde de reviews enige tijd geleden opnieuw in. Met dezelfde tekst en dezelfde cijfers. Een tijdlang kreeg ik geen bericht van Tripadvisor. Toen ik zelf in mijn profiel keek hoe het ervoor stond, zag ik dat mijn twee eerder geweigerde beoordelingen nu waren toegelaten als ‘waarderingen’. Wattes?

Waarderingen?!

Een waardering is blijkbaar een minireview: het is alleen een rating van 1 tot 5 bolletjes. Dat terwijl ik er dus ook een stukje tekst bij had geschreven! Wat is dit nu voor geks? Als je nu op de pagina’s van de twee plekken (restaurant en appartement) kijkt, zie je mijn waardering natuurlijk niet terug. Deze wordt waarschijnlijk alleen meegerekend in de gemiddelde rating. Nah! Zo help ik nog steeds andere reizigers niet.

Nog een keer!

Maar ik geef nog niet op. Zojuist heb ik de twee beoordelingen wéér ingediend, met dezelfde tekst en cijfers. Ik ben dan ook heel benieuwd wat Tripadvisor er deze keer mee gaat doen. Wordt zeer waarschijnlijk vervolgd!

Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaringen met reviewsites. Laat je het weten in de reacties?

Waarom Twitter het perfecte communicatiekanaal is voor Trump

20 januari 2017 door Natalie Hensen Reageer

Inmiddels is de 45e president van de Verenigde Staten geïnstalleerd: Donald Trump. Het kon een land en een wereldbevolking niet meer verdeeld maken: you love him or you hate him. Maar daar gaat deze blog niet over. Het gaat wél over de inzet van social media door Trump.

Net als zijn voorganger Barack Obama zet hij social media om zijn doelen te bereiken. Alleen doet hij dat net iets anders dan Obama dat deed en heeft hij andere doelen. Reken er maar op dat Trump de geschiedenisboeken in gaat als de president die social media gebruikt zoals geen van zijn voorgangers deed.

Trump en social media

Het belangrijkste kanaal voor Trump is Twitter. Hij verstuurde sinds hij ermee startte in 2009 maar liefst 34.300 tweets (meer dan ik). 20 miljoen mensen volgen het account. Op Facebook zie ik dezelfde berichten staan als op Twitter, maar dan iets later dan ze op Twitter zijn verschenen. Ik ga er een beetje vanuit dat de tweets driftig worden gekopieerd en op Facebook worden geplakt door een medewerker. Op Facebook heeft Trump trouwens ook aardig wat fans, bijna 18 miljoen. Op Instagram heeft hij wat minder fans (4,8 miljoen) en ook daar lijkt een medewerker de berichten te plaatsen met als bron: Twitter.

Trump en Twitter

We weten dat Trump op Twitter zelf aan het roer staat. Op dit moment gaat er geen dag voorbij dat hij niet meerdere tweets plaatst. Die vervolgens door zijn fans worden geliked en geretweet en door zijn haters van boze reacties worden voorzien. Volgens een analyse van Klear heeft hij op Twitter de meeste invloed, is hij ‘super active’ (met gemiddeld 19,7 posts per dag) en ‘highly connected’, want hij heeft regelmatige online conversaties met de top 5% influencers. Geen slechte score!

Maar online conversaties heeft hij eigenlijk niet echt. Het zijn andere Twitter-accounts die hij noemt in zijn tweets (bijvoorbeeld NBCNews) om er vervolgens commentaar op te hebben. Het is niet zo dat hij échte gesprekken heeft online; hij reageert namelijk nooit op reacties die hij krijgt (behalve soms met een retweet). Trump gebruikt Twitter om te zenden, om zijn stem te laten horen. En met succes! Iedereen weet hoe Trump denkt over klimaatverandering, het bouwen van muren en Meryl Streep. Of je het nu met hem eens bent of niet. Zelf zegt hij eigenlijk niet graag te twitteren, maar het uit noodzaak te doen om antwoord te geven op oneerlijke media. Ik vind dit ietwat moeilijk te geloven. Ik ken immers ook het verslavende effect van beloningen (likes, shares, replies) op social media.

Doordat Trump zo provocatief te werk gaat, levert dat ook veel voer op voor politieke cartoonisten, en andere grappenmakers-met-een-serieuze-boodschap. Neem bijvoorbeeld het Twitter-account PresidentialTrump: op dit account worden tweets van Donald Trump geherformuleerd naar tweets die volgens de makers wél presidentwaardig zijn. Donald Trump heeft op dat account ineens veel minder haar. Zou dat hem ook presidentiëler maken?

Hoe dan ook heeft Trumps inzet van Twitter hem mede in het zadel geholpen en is het dus een perfect communicatiemiddel voor hem gebleken.

President Trump: en nu?

Nu Donald Trump president is, krijgt hij ook het officiële POTUS-account (President Of The United States) erbij. Hij heeft aangegeven hiervan gebruik te willen maken voor officiële zaken en daarnaast zijn eigen account willen houden en gebruiken. Een soort scheiding tussen zakelijk en privé?! Ik ga het de komende tijd volgen!

Update 21-1-17: Trump blijkt ook een Snapchat-account te hebben! De vraag is of hij zijn snaps zelf maakt, vermoedelijk niet.

Afbeeldingen geleend van IoSonoUnaFotoCamera en de NOS.