Zo iemand ben ik nét niet. Ik kan geen voetbal kijken om het voetbal kijken. Ik moet voor een van de twee teams zijn. Ik moet een doel hebben, namelijk dat mijn team moet winnen. Nou word ik niet echt warm van het nationale voetbal. Ik ben geen aanhanger van Ajax of Feyenoord en ook buitenlandse clubs doen me niet veel. Maar dan een niveau hoger; nationale elftallen tegen elkaar. Dát vind ik nou leuk. En natuurlijk ben ik voor Nederland, dat spreekt voor zich. Ik ga erin op, leef mee, word zenuwachtig met nog een paar minuten op de klok om de beslissende goal te maken… dat soort dingen. 🙂
Het EK start volgende week. Ik kijk ernaar uit, alhoewel ik vrees voor ‘onze’ prestaties gezien de afgelopen oefenwedstrijden… maar ik kijk met veel plezier de wedstrijden van Nederland en zelfs ook een aantal andere ‘toppers’, waarbij ik dus niet eens voor één van de twee landen ben. Of stiekem toch wel. Aan het einde van het toernooi herken ik alle spelers uit het Nederlands elftal, om ze daarna weer te vergeten natuurlijk. Heerlijk!
Hup, Holland, hup! 🙂
Foto geleend van marie-ll.
